نقش باورهاي هوشي و جهت گيري اهداف پيشرفت در پيش بيني اهمال كاري تحصيلي دانشجويان

مطالعه ي حاضر با هدف بررسي نقش مؤلفه هاي نظريه ي شناختياجتماعي دوئك (باورهاي هوشي و اهداف پيشرفت) در پيش بيني اهمال كاري تحصيلي دانشجويان به روش توصيفيهمبستگي انجام شد. با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي، 375 نفر (175 زن و 250 مرد) از دانشجويان رشته هاي علوم انساني، فنيمهندسي و علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد دزفول انتخاب شدند و پرسش نامه هاي اهمال كاري (لي 1986)، نظريه ضمني هوش (عبدالفتاح و ييتس 2006) و پرسشنامه هدف پيشرفت (اليوت و مك گريگور 2001) را تكميل كردند. يافته ها نشان داد كه بين اهمال كاري تحصيلي با باورهاي ذاتي به هوش و اهداف عملكردگرايش و عملكرداجتناب رابطه ي مثبت و معنادار و بين اهمال كاري با باورهاي افزايشي به هوش و اهداف تسلطگرايش رابطه ي منفي و معنادار وجود دارد (01/0 P). نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه اهداف تسلطگرايش و عملكردگرايش و باور افزايشي به هوش، توانستند به طور معنادار متغير اهمال كاري تحصيلي را پيش بيني كنند.