بررسي ادراك دانشجويان پرستاري از محيط آموزشي يادگيري بااستفاده از مدل DREEM در دانشگاه آزاد اسلامي مشهد

يكي از عوامل تأثيرگذار در فرآيند ياددهي و يادگيري، محيط يادگيري است كه عامل تعيين كننده در انگيزه‌ي دانشجويان در يادگيري است و رفتارهاي منتج به يادگيري بهتر را تقويت مي كند. در اين پژوهش توصيفي مقطعي ادراك 136 دانشجوي پرستاري از محيط آموزشي خود در دانشگاه آزاد اسلامي مشهد كه به طور تصادفي انتخاب شده بودند، با استفاده از پرسش نامه ي استاندارد DREEM اندازه گيري شد. داده‌هاي پرسش نامه با استفاده از نرم افزار SPSS (20) و آمار توصيفي و آزمون TTEST تجزيه و تحليل شد. ميانگين نمره ي كلي محيط آموزشي پرستاري 23.39±107.05 از حداكثر نمره 200 بود كه به معني وجود جنبه هاي مثبت بيش از جنبه هاي منفي در محيط است. كمترين ميانگين نمره ي مربوط به حيطه ي ادراك دانشجويان از يادگيري (7.8±23.85از 48 نمره) و ادراك از اساتيد (6.4±22.6 از 44 نمره) مي باشد. ميانگين نمره ي كلي در دانشجويان دختر و پسر و نيز در مرحله ي پيش باليني و آموزش باليني تفاوت معناداري داشت. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ادراك دانشجويان پرستاري از محيط آموزشي در حد متوسط است و زمينه هاي زيادي براي بهبود و ارتقاي سيستم آموزشي و به كارگيري استراتژي هاي نوين آموزشي و دانشجو محوري وجود دارد كه بايستي در بازنگري برنامه هاي آموزشي لحاظ شود.