ارتباط ادراك از محيط يادگيري باليني و هوش هيجاني در دانشجويان علوم پزشكي جيرفت

هوش هيجاني مجموعه‌اي از توانايي‌هاي شناختي و هيجاني است كه به فرد كمك مي‌كند تا با برقراري توازن ميان افكار و هيجان‌هاي خود، تصميم‌گيري‌هاي عاقلانه و رفتاري مسؤولانه داشته باشد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي ارتباط بين ادراك از محيط يادگيري باليني دانشجويان با هوش هيجاني در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي جيرفت در سال 1393 مي‌باشد. اين مطالعه يك پژوهش مقطعي است كه‌ بر روي دانشجويان مشغول به تحصيل در دانشگاه علوم پزشكي جيرفت انجام شد. ابزار پژوهش شامل؛ چك ليست مشخصات جمعيت شناختي، پرسشنامه هوش هيجاني برادبري گريوز و پرسشنامه پژوهشگر ساخته درك محيط يادگيري باليني بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 17 spss انجام شد. براي رسيدن به اهداف مطالعه از آزمونهاي تي تست، آزمون آنووا و براي تعيين ارتباط بين درك محيط يادگيري باليني و هوش هيجاني از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. سطح معناداري 0.05 در نظر گرفته شد. ميانگين سني دانشجويان 2.13 20.98 بود. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه ميانگين نمره درك محيط يادگيري باليني و هوش هيجاني به‌ترتيب 37.66 2.0 و 15.98±89.12 بود. آزمون آماري پيرسون ارتباط معناداري بين هوش هيجاني و درك محيط يادگيري نشان داد (r= 0367، 0.001 p). نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه ارتباط معناداري بين هوش هيجاني و درك محيط يادگيري باليني وجود دارد. داشتن محيط مناسب مي‌تواند نقش مهمي در تقويت هوش هيجاني و مهارت‌هاي اجتماعي ايفا كند.