ارزيابي مهارت‌هاي ارتباطي بين فردي و عوامل مرتبط باآن دردانشجويان دانشكده ي پيراپزشكي كرمانشاه درسال 1393

مهارت‌هاي ارتباطي رفتارهايي ياري دهنده به منظور بيان نيازمندي‌ها و رسيدن به اهداف در روابط ميان افراد مي‌باشند. درعلوم پزشكي هدف از برقراري ارتباط آموزش، حمايت و يا درمان بيماران مي باشد. لذا با توجه به جايگاه ويژه اين مهارت ها در روابط بين بيمار و كادر درمان،اين مطالعه با هدف بررسي مهارت‌هاي ارتباطي بين فردي و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان دانشكده ي پيراپزشكي كرمانشاه درسال 1393 انجام گرديد. در اين پژوهش توصيفي مقطعي، تعداد196نفرازدانشجويان دانشكده ي پيراپزشكي با روش نمونه‌گيري طبقه اي وارد مطالعه شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه ي مهارت‌هاي ارتباطي بين فردي كه روايي محتوايي و پايايي آن مورد تأييدب ود، استفاده گرديد. سپس تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از بسته ي آماري SPSSنسخه 20 و آزمون هاي تي مستقل وكروسكالواليس صورت گرفت. ميانگين نمره ي مهارت هاي ارتباطي دانشجويان 14.6±111.42 بود. ميانگين نمره ي دانشجويان پسر و دختر به ترتيب 13.38±112.78 و 11.64±114.32 بود، كه اختلاف معنادراي بين آنها يافت نشد (P=45.0). اما بين ميانگين نمره ي دانشجويان با رشته تحصيلي ارتباط معناداري يافت شد (P=01.0). يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه، رشته تحصيلي دانشجويان از عوامل مؤثر برسطح مهارت‌هاي ارتباطي بين فردي دانشجويان دانشكده‌ي پيراپزشكي مي‌باشد. از طرفي سطح توانمندي‌هاي دانشجويان اين دانشكده، در زمينه مهارت‌هاي برقراري ارتباط درسطح متوسطي قرار داشت، لذا برگزاري دوره هاي آموزشي ويژه در جهت بهبود مهارت هاي ارتباطي بايد مورد توجه قرار گيرد.