تأثير آموزش مهارت حل مسئله بركارآفريني و يادگيري تسلط ياب دانشجويان دختر رشته پرستاري سال تحصيلي 95 – 94 دانشگاه علوم پزشكي شاهرود

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشي آموزش مهارت حل مسئله بركارآفريني و يادگيري تسلط ياب دانشجويان دختر رشته پرستاري دانشگاه علوم‌پزشكي شاهرود انجام شده است. مطالعه حاضر يك مطالعه نيمه‌تجربي با پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانشجويان دختر رشته پرستاري دانشگاه علوم‌پزشكي شاهرود در سال تحصيلي ۹۴-۹۵ است. نمونه پژوهش شامل 40دانشجوي دختراست كه به روش نمونه گيري هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات مورد نياز پژوهش از پرسشنامه‌هاي كارآفريني را بينزوكالتر(1996) و پرسشنامه استاندارد يادگيري تسلط ياب مقيمي و رمضان (1390) استفاده گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22و با روش آزمون تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها حاكي از آن بود آموزش مهارت حل مسأله بر توفيق طلبي، نياز به استقلال و خودرهبري، گرايش به خلاقيت، ريسك پذيري و اراده دانشجويان اثربخش است (P 0/05). همچنين طي نتايج بدست آمده مشخص شد كه آموزش مهارت حل مسأله بريادگيري تسلط ياب دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي شاهرود مؤثر است(P 0/05). بنابراين مي‌توان گفت، اجراي برنامه هاي آموزش مهارت هاي حل مسأله در برنامه هاي آموزش پرستاري توصيه مي‌شود.