رابطه بين هوش معنوي با ميزان اضطراب و كيفيت زندگي دانشجويان غير بومي دانشگاه آزاد اسلامي واحد پزشكي تهران رابطه هوش معنوي با ميزان اضطراب و كيفيت زندگي

دانشجويان در طي تحصيل با استرس هاي گوناگون روبرو هستند بخصوص دانشجوياني كه دور از خانواده به تحصيل مشغولند. در برخي موارد منبع ذاتي كه ممكن است به آنها كمك كند معنويت است. هدف از اين پژوهش يافتن تأثير معنويت و تقويت هوش معنوي فرد در كاهش اضطراب هاي موجود و نيز كيفيت زندگي بالاتر مي باشد. در اين پژوهش كه از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه مورد مطالعه 400 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد پزشكي تهران بودند كه بصورت سهميه اي انتخاب شدند. ابزار گرد آوري داده ها در اين پژوهش شامل سه پرسشنامه بود كه پرسشنامه اول خودسنجي هوش معنوي كينگ كه 24 گويه بوده، پرسشنامه دوم اضطراب آشكار و پنهان اشپيل برگر كه 40 گويه بوده و پرسشنامه سوم كيفيت زندگي SF36 كه 36 گويه طراحي شده مي باشد. اعتبار پرسشنامه هوش معنوي از طريق آلفاي كرونباخ برابر 0.92 ارزيابي شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه هوش معنوي با اضطراب آشكار (r= -0/312, p 0/001), با اضطراب پنهان (r=-0/254, p 0/001) و با كيفيت زندگي دانشجويان (r=234, p 0/001).) همبستگي دارد. همچنين بين مؤلفه هاي هوش معنوي شامل تفكر انتقادي وجودي (r=0/223, p 0/001),)، توليد معناي شخصي (r=0/269, p 0/001), بسط حالت هوشياري (r=0/168, p 0/001) و آگاهي متعالي(r=0/208, p 0/001) با كيفيت زندگي همبستگي وجود دارد. هوش معنوي با اضطراب ( پنهان و آشكار ) و همچنين با كيفيت زندگي دانشجويان همبستگي دارد.