تأثير تمرينات هوازي با شدت متوسط بر كيفيت خواب و ساختار و عملكرد قلب در دختران چاق غير فعال

Impact of moderate-intensity aerobic exercise training on sleep quality and cardiac structure and function in inactive obese girls

زمينه و هدف: ورزش هوازي نقش مهمي در پيشگيري از چاقي، بهبود كيفيت خواب و ارتقاي عملكرد سيستم قلبي عروقي دارد. هدف از اين تحقيق بررسي تأثير 8 هفته تمرين هوازي شدت متوسط بر كيفيت خواب و شاخص­هاي ساختاري و عملكردي قلب دختران چاق غير فعال بود. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي 20 دختر چاق غير فعال داوطلب و واجد شرايط با ميانگين سني 18 سال و شاخص توده بدني بالاتر از 30 كيلوگرم بر مترمربع شركت كرده و به‌طور تصادفي در دو گروه تمرين (10 نفر) و كنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرين به مدت 8 هفته ورزش­هاي هوازي (3 جلسه/هفته، 60 دقيقه/جلسه، شدت 70-50% حداكثر ضربان قلب تمرين) انجام دادند. گروه كنترل سطح فعاليت جسماني روزانه خود را به مدت 8 هفته حفظ كردند. در گروه كنترل و تمرين در شرايط پايه و 8 هفته بعد با استفاده از دﺳﺘﮕﺎه اﻛﻮﻛﺎردﻳﻮﮔﺮافي شاخص­هاي ساختاري و عملكردي قلب و با استفاده از پرسشنامه خواب كيفيت خواب ارزيابي گرديد. جهت آناليز داده­ها از آزمون­هاي آماري t-test و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معني‌داري 0.05≥ p استفاده گرديد. يافته­ها: كيفيت خواب در گروه تمرين در مقايسه با گروه كنترل به شكل معني‌داري افزايش يافت (0.05 ≥p) . در بين شاخص‌هاي ساختاري و عملكردي قلب، برون ده قلبي در گروه تمرين نسبت به گروه كنترل افزايش معني‌داري نشان داد (0.05≥p). نتيجه­گيري: 8 هفته تمرين هوازي شدت متوسط در دختران چاق غير فعال باعث بهبود كيفيت خواب مي­گردد. اما به غير از برون ده قلبي، تغييرات معني­داري در ديگر شاخص­هاي ساختاري و عملكردي قلب ايجاد نمي­كند.

Background and Aim: Aerobic exercise plays an important role in prevention of obesity, improvement of sleep quality and cardiovascular function. The purpose of this study was to investigate the effects of 8 weeks of moderate-intensity aerobic exercise training on sleep quality, and also cardiac structure and function in inactive obese girls. Materials and Methods: In this study, 20 inactive obese girls (mean age; 18 year, mean BMI ≥ 30 kg/m2) participated voluntarily and were randomly assigned to exercise (E, n=10) and control (C, n=10) groups. Exercise group participated in aerobic exercise program for 8 weeks (60 min/day, 3 times/week, 50%-70% maximal heart rate). Control group maintained their daily routine physical activity for 8 weeks. At baseline and after 8 weeks of the training program, both groups were evaluated for cardiac function and structure, and also sleep quality by use of echocardiography and sleep quality questionnaire respectively. T-test and Pearson correlation coefficient were used for data analysis. p≤0.05 was considered significant. Results: Sleep quality improved significantly in the exercise group compared to that in the control group (p ≤ 0/05). Among cardiac structural and functional indices, only cardiac output significantly increased in exercise group compared to that in the control group (p ≤ 0/05). Conclusion: 8 weeks of moderate intensity aerobic exercise training improved sleep quality in inactive obese girls. However, except for cardiac output, it did not create any significant change in other cardiac structural and functional indices.