مقايسه اثرات هموديناميك پيش داروهاي دكسمتومدين و ميدازولام در بيماران تحت عمل جراحي اندام فوقاني - مداخله دو سو كور

Comparison Hemodynamic Effects of Midazolam and Dexmedetomidine as a Premedication in Patients Undergoing Upper Limb Surgeries: A Double-blind Intervention

پيش داروها جزو مداخلات جدايي ناپذير بيهوشي عمومي مي باشندكه داراي عوارض هم هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر مقايسه اثرات هموديناميك دكسمتومدين و ميدازولام به عنوان پيش دارو به هنگام القا بيهوشي و لرز بعد از عمل در بيماران كانديد اعمال جراحي انتخابي اندام فوقاني بود. روش كار 60 بيمار كانديد عمل جراحي انتخابي اندام فوقاني مراجعه كننده به بيمارستان شهيد رجايي قزوين وارد مطالعه حاضر كه از نوع كارآزمايي باليني دو سوكور بود، شدند. بيماران به صورت تصادفي به 2 گروه: 1 . ميدازولام و 2 . دكسمدتومدين تقسيم شدند. فشارخون متوسط MBP ، فشارخون سيستولي SBP و دياستولي DBP ، تعداد ضربان PR و ميزان اشباع اكسيژن شرياني 2SPO ،در زمانهاي بدو ورود، قبل از اينداكشن، 1 ، 5 ، 10 ، دقيقه پس از انتوباسيون، پس از خارج كردن لوله تراشه و در ريكاوري و نيز لرزش بعد از عمل جراحي در تمامي بيماران بررسي و ثبت شد. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از آزمونهاي آماري كاي اسكوار، آنووا و سنجش مكرر GLM توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سطح معني داري كمتر از 05 / 0 در نظر گرفته شد. يافته ها در تمامي زمانهاي مورد بررسي، ميانگين 2SPO در گروه دكسمدتومدين به طور معني داري بيشتر از گروه ميدازولام بود كه در ده دقيقه بعداز انتوباسيون اهميت داشت001 / 0 > P (ميانگين فشارخون متوسط، فشارخون سيستوليك و دياستوليك و ضربان قلب در گروه ميدازولام بيشتر از گروه دكسمدتومدين بود. ميزان لرز بعد از عمل در گروه دكسمدتومدين به طور معني داري از گروه ميدازولام كمتر بود 001 / 0 > P .) نتيجه گيري نتايج نشان داد كه داروي دكسمدتومدين كنترل هموديناميك بهتري را در بيهوشي فراهم ساخته و ميزان لرز بعد از عمل را نيز كاهش ميدهد

Premedication is an integral part of general anesthesia which has side effects. The aim of this study was to compare the hemodynamic effects of Dexmedetomidine and Midazolam as a premedication in patients undergoing elective upper limb surgery during induction of anesthesia and postoperative shivering. Methods: 60 candidates for elective upper limb surgery who referred to Shahid Rajaee hospital were studied with the double-blind clinical trial method. Patients were randomly divided into two groups, included: 1. Midazolam and 2.Dexmedetomidine. SPO2, MAP, Heart rate, Systolic, and Diastolic blood pressure and postoperative shivering were evaluated at; early entrance time, before induction, 1, 5, 10 minutes after intubation, Post-extubating and recovery in all patients as well as post-surgery shivering. The collected data were analyzed using Chi-square, ANOVA and GLM Repeated Measure by using SPSS 19 software. The P < 0. 05 was considered as the significance level. Results: At all times, the mean SPO2 was significantly higher in Dexmedetomidine than in the Midazolam group, which was significant at 10 minutes after intubation (P < 0.001). Mean MAP, Heart rate, Systolic and Diastolic blood pressure were significantly further in Midazolam group than Dexmedetomidine group at all times. Postoperative shivering in patients with Dexmedetomidine was significantly lower than the Midazolam group (P < 0.001). Conclusions: The results showed that Dexmedetomidine has a better hemodynamic control during anesthesia. It also reduces the incidence of postoperative shivering.