بررسي مواجهه شغلي كاركنان با بخار ايزوفلوران در اتاق عمل بيمارستان هاي شهر ساري

Investigation of Personnel's Occupational Exposure to Isoflurane Vapor in Hospital Operating Rooms in Sari, Iran

مقدمه و هدف: كاركنان اتاق عمل بيمارستان به طور مداوم در معرض سطحي از بيهوش كننده ها قرا ر مي گيرند. تماس مزمن با داروهاي بيهوشي با اثرات مضر بهداشتي مانند اثرات عصبي، عوارض كبدي، بروز سقط خود به خودي و اختلالات مادرزادي در ارتباط مي باشد. با توجه به استفاده زياد و عوارض بيهوش كننده ايزوفلوران، مطالعه حاضر با هدف بررسي غلظت بخار ايزوفلوران در منطقه تنفسي كاركنان اتاق عمل بيمارستا نهاي شهر ساري انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي- مقطعي، نمونه برداري از غلظت بخارات ايزوفلوران در منطقه تنفسي كاركنان در نه اتاق عمل از سه بيمارستان شهر ساري براساس روش Occupational OSHA 103 Safety and Health Administration به وسيله پمپ نمونه بردار فردي و لوله جاذب Anasorb 747 انجام شد. نمونه ها با استفاده از گا ز كروماتوگرافي با دتكتور يونيزاسيون شعل هاي GC/FID آناليز گرديدند و تعيين مقدار شدند.يافته ها: ميانگين غلظت مواجهه كاركنان اتاق عمل با بخارات ايزوفلوران معادل 17 / 6± 73 / 3 بخش در ميليون با حداكثر 25 / 26 بخش در ميليون و حداقل 04 / 0 بخش در ميليون بود. غلظت بخار ايزوفلوران در هواي منطقه تنفسي كاركنان اتاق عمل از Recommended Exposure Limit REL توصيه شده توسط National Institute for Occupational Safty and Health NIOSH بيشتر بود؛ اما از OEL Occupational Exposure Limitپيشنهادشده توسط مركز سلامت محيط و كار ايران كمتر بود. شايان ذكر است كه بين ميانگين غلظت مواجهه و طول دوره عمل با مدت زمان نمونه برداري رابطه معنادار و معكوسي به دست آمد؛ اما بين ميانگين ها در دو موقعيت دور و نزديك تفاوت معناداري مشاهده نشد. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده از اين مطالعه نشان دادند كه مواجهه كاركنان اتاق عمل با بخارات ايزوفلوران از برخي از حدود مجاز پيشنهادي بيشتر مي باشد. همچنين، بر مبناي نتايج مي توان گفت كه شرايط متفاوت جراحي ها، اتاق عمل و مدت زمان عمل جراحي از مؤثرترين عوامل غلظت بخار ايزوفلوران در اتاق عمل مي باشند.

Introduction and purpose: The personnel of the hospital operating room are constantly exposed to a level of anesthetics. The long-term exposure to anesthetic drugs is associated with adverse health effects, such as neurological effects, liver damages, spontaneous abortion, and congenital abnormalities. Considering the high level of isoflurane use and its anesthetic complications, the present study was conducted to investigate the concentration of isoflurane vapor in the respiratory zone of operating room personnel in the hospitals of Sari, Iran. Methods: In this descriptive analytical cross-sectional study, the sampling was carried out from the concentration of isoflurane vapor in the respiratory zone of personnel in nine operating rooms of three hospitals in Sari based on the Occupational Safety and Health Administration 103 method using a personal sampling pump and an absorbent tube (Anasorb 747) filled by activated charcoal. The samples were analyzed and determined using a gas chromatograph-flame ionization detector. Results: The mean score of exposure of operating room personnel to isoflurane vapor was reported as 3.73±6.17 ppm with a maximum of 26.25 ppm and a minimum of 0.04 ppm. The concentration of isoflurane vapor in the respiratory zone of the operating room personnel was higher than the Recommended Exposure Limit by the National Institute for Occupational Safety and Health but lower than Occupational Exposure Limit proposed by the Health and Environment Center of Iran. It is worth mentioning that there was a significant and inverse relationship between the mean score of exposure and the duration of operation period. However, there was no significant difference between the mean scores in close and far positions. Conclusion: The obtained results of the present study showed that the exposure level of the operating room staff to isoflurane vapor was higher than the recommended exposure levels. Moreover, based on the results, it could be stated that different surgical conditions and operating room, as well as the duration of surgery, are the most effective factors on isoflurane vapor concentration in the operation room.