ارزيابي تاثير آموزش هاي ايمني در ارتقاء فرهنگ ايمني در بين كارگران يكي از صنايع فلزي مطالعه موردي

Assessment of Safety Culture and the Evaluation of the Effect of Education on the Improvement of Safety in the Metal Industry during 2018

مقدمه و هدف: علت اصلي در به وقوع پيوستن حوادث، نبود فرهنگ ايمني در سازما نها مي باشد كه در يك سيستم مديريت ايمني نادرست و فرهنگ ايمني نامناسب شكل گرفته است. يكي از راههاي بهبود و ارتقاي فرهنگ ايمني، آموزش مي باشد. در اين ارتباط، در مطالعه حاضر به بررسي ارتقاي فرهنگ ايمني و تأثير آموزش بر ارتقاي اين فرهنگ پرداخته شده است. روش كار: مطالعه حاضر به صورت مداخله اي در ارتباط با ارزيابي فرهنگ ايمني با تكميل پرسشنامه و ارتقاي آن در ميان كليه كاركنان صنعت فلزي اكباتان انجام شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و Excel و آزمون هاي آماري تجزيه و تحليل شدند. در ادامه، اقدامات آموزشي صورت گرفت و فرهنگ ايمني مجدداً بررسي گرديد. در نهايت، بين نمره فرهنگ ايمني و ابعاد ده گانه آن (قبل و بعد از مداخله) مقايسه انجام شد. يافته ها: در اين مطالعه ميانگين نمره فرهنگ ايمني افراد معادل 287 ارزيابي گرديد و موارد ده گانه اجزاي فرهنگ ايمني مورد بررسي قرار گرفتند. نمره فرهنگ ايمني كاركنان و كارگران قبل از مداخله به ترتيب معادل 17 / 26 ± 67 / 290 و 25 / 47 ± 283 بود. پس از اعمال مداخلات، ميانگين نمره فرهنگ ايمني معادل 318±31/11 به دست آمد. نتيجه گيري: نتايج نشان دادند كه يكي از را هكارهاي كنترلي و مؤثر در ارتباط با ارتقاي فرهنگ ايمني، آموز ش ايمني است كه مي تواند تأثير به سزايي بر ارتقاي فرهنگ ايمني داشته باشد؛ از اين رو براي دس تيابي به اين امر، تدوين و اجراي برنامه هاي آموزشي براساس نيازسنجي و پيگيري اثربخش بودن برنام هها به صورت فعالانه و مشاركتي پيشنهاد مي شود.

Introduction and purpose: Lack of a safety culture in organizations is the main reason for the occurrence of accidents. This phenomenon is formed in an improper safety management system and an inappropriate safety culture. One of the ways to improve the culture of safety is education. Therefore, this study aimed at investigating the promotion of safety culture and the impact of education on this culture. Methods: The present study was conducted on all employers working at Ekbatan Metal Industry to evaluate the safety culture using a questionnaire with the aim of promoting safety. The obtained data were analyzed in Excel and SPSS software (version. 19) through statistical tests. The training sessions were held and the safety culture was then evaluated after the intervention. Ultimately, a comparison was made between the scores of safety culture and its ten dimensions before and after the intervention. Results: The mean value of safety culture before the intervention was obtained at 287 and ten dimensions of the safety culture were investigated individually. The mean scores of safety culture obtained from the employers and workers were 290.67±26.17 and 283±47.25, respectively, before the intervention. However, the mean score of safety culture was 318±31.11 after the intervention. Conclusion: The results showed that education is one of the effective ways to promote safety culture. Education on safety can have a significant effect on the promotion of safety culture. Therefore, it is necessary to develop and implement educational programs based on the needs analysis. It is recommended to monitor these programs continuously and implement them in high-risk contexts.