تأثير تحريك الكتريكي پوستي نقاط طب سوزني بر كيفيت خواب در اختلال بي‌خوابي مزمن

The effect of transcutaneous electrical acupoint stimulation on sleep quality in chronic insomnia disorder

زمينه و هدف: طب سوزني يكي از روش هاي رايج در حوزه طب مكمل است. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير تحريك الكتريكي پوستي نقاط طب سوزني بر روي كيفيت خواب در بيماران مبتلا به بي خوابي مزمن انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي شده يك سو كور بود. 40 نفر از بيماران مبتلا به بي خوابي مزمن به صورت تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. نقاط طب سوزني شامل 7,SP6HT و4 LI بودند. اين نقاط به تعداد دفعات 8 جلسه به صورت هفته‌اي دو بار در طول يك ماه تحريك شدند. از دو ابزار ذهني و عيني شامل پرسشنامه كيفيت خواب پيتزبورگ و حركت نگار براي سنجش كيفيت خواب بيماران قبل و بعد از مداخله استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين ميانگين نمره كلي پرسشنامه كيفيت خواب پيتزبورگ در دو گروه قبل و بعد از مداخله تفاوت معني‌داري وجود نداشت(0/05P>). در بعد عيني نتايج نشان داد كه مدت زمان كلي خواب در گروه مداخله بطور معني‌داري افزايش يافته بود(0/015P =). در حالي كه اين تغييرات در گروه كنترل معني دار نبود(0/502P=). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه تحريك الكتريكي پوستي نقاط طب سوزني مي‌تواند تأثير معني‌داري بر مدت زمان كلي خواب در بيماران مبتلا اختلال بي خوابي مزمن داشته باشد اما اين اثرات توسط ابزار عيني همچون حركت نگار قابل مشاهده است.

Background and Aim: Acupuncture is one of the most common methods of complementary medicine. The purpose of this study was to evaluate the effect of transcutaneous electrical acupoint stimulation on sleep quality in the patients with chronic insomnia. Materials and Methods: This study was a single-blind clinical trial in which 40 patients with chronic insomnia were randomly placed into intervention (TEAS) and control (sham TEAS) groups. The acupuncture points including SP6, HT7 and LI4 were selected according to the medical guideline of traditional Chinese medicine. The stimulation was performed for 8 sessions, twice a week for one month. The Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) and actigraphy were used to evaluate the patients' sleep quality before and after intervention. Results: Results showed no significant differences in the mean scores of PSQI between the two groups before and after the intervention (p>0.05). In regard to the objective characteristics of sleep quality, total sleep time in the intervention group significantly increased (p=0.015). These alterations were not significant in the sham TEAS group (p=0.502). Conclusions: The results showed that TEAS can be effective in increasing the total sleep time in the patients with chronic insomnia disorder and this effect can be detectable by a monitoring instrument such as actigraphy.