رابطه بين هوش معنوي با رفتار شهروندي سازماني،تعهد سازماني و رهبري تحولي مديران دوره ابتدايي شهرستان گلپايگان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين هوش معنوي با رفتار شهروندي سازماني، تعهد سازماني و رهبري تحولي مديران دوره ابتدايي شهرستان گلپايگان در سال تحصيلي 93-92 به روش توصيفي از نوع همبستگي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه مديران دوره ابتدايي شهرستان گلپايگان به تعداد 100 نفر تشكيل دادند كه از اين تعداد مطابق با فرمول حجم نمونه و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم بر اساس جنسيت تعداد 80 نفر براي شركت در پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزاراندازه‌گيري چهار پرسشنامه رفتار شهروندي سازماني ارگان(1996)با 24 سؤال، تعهد سازماني مي ير(1985)با 24 سؤال، هوش معنوي كينگ(2008)با 24 سؤال و رهبري تحولي باس(1992) با 24 سؤال بوده است كه روايي صوري آن توسط اساتيد راهنما و مشاور و چند نفر از پاسخگويان تأييد شد و پايايي آن نيز از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب معادل 0.80 ، 0.78 ، 0.88 و 0.85 برآورد گرديد. تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش دردو سطح آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) واستنباطي ( آزمون همبستگي پيرسون،رگرسيون چندگانه و تحليل واريانس چند راهه)انجام گرفت.نتايج به دست آمده از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه بين هوش معنوي و ابعاد آن با رفتار شهروندي سازماني (0.33=r و 0.05 p)، هوش معنوي و ابعاد آن با تعهد سازماني (0.30=r و 0.05 p) و هوش معنوي و ابعاد آن با رهبري تحولي (0.26=r و 0.05 p) رابطه معنادار وجود دارد. از بين ابعاد هوش معنوي تفكر انتقادي وجودي در گام اول قادر به پيش بيني رفتار شهروندي سازماني و تعهد سازماني بود. همچنين از بين ابعاد هوش معنوي گسترش خود آگاهي در گام اول توان پيش بيني رهبري تحولي را دارا بود