شناسايي مولفه‌هاي آموزش ضمن خدمت و تعيين رابطه آنها با بهبود عملكرد كاركنان (مورد: سازمان پزشكي قانوني كشور)

هدف اين پژوهش، شناسايي مولفه‌هاي آموزش ضمن خدمت و تعيين رابطه آنها با بهبود عملكرد كاركنان (مورد:سازمان پزشكي قانوني كشور) است. مطالعه حاضر، مقطعي و از نوع توصيفي تحليلي است. جامعه آماري،‌ 2800 نفر از كاركنان شاغل در 31 اداره كل پزشكي قانوني كشور در سال 1396 مي‌باشد كه از ميان آنان و بر اساس فرمول كوكران و با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي، 338 نفر بعنوان نمونه آماري پژوهش از ميان 15 استان، انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها، از دو پرسشنامه محقق ساخت موسوم به آموزش ضمن خدمت و بهبود عملكرد(1396) استفاده شد. روايي صوري و سازه‌اي پرسشنامه‌ها توسط صاحب نظران و خبرگان امر، تاييد و پايايي پرسشنامه‌ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ، به ترتيب برابر (0.89=α) و (0.87=α) محاسبه گرديدند. ضريب همبستگي بين مولفه‌هاي آموزش ضمن خدمت(9 مولفه شناسايي شده) با بهبود عملكرد(3 مولفه)، 0.77 بود كه فن‌آوري و عملكرد فردي به ترتيب، 0.92 و 0.96 بالاترين ضريب را تبيين و نشان دادند. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌داد كه بين مولفه‌هاي آموزش ضمن خدمت(نيازسنجي، اهداف و اولويت‌ها، محتوا، برنامه‌ريزي و اجراء، شيوه ارزشيابي، مديريت اجرايي، تجهيزات و امكانات، فن‌آوري و دانش‌پذيران) با بهبود عملكرد كاركنان، رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين يافته‌ها نشان داد كه بهترين پيش‌بين براي بهبود عملكرد كاركنان با توجه به آموزش ضمن خدمت، نقش فن‌آوري نوين مي‌باشد.