اثربخشي برنامه آموزش مبتني بر نظريه يادگيري زايشي بر خودنظم‌جويي شناختي، فراشناختي و باورهاي انگيزشي

هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش زايشي مبتني بر نظريه يادگيري زايشي بر بهبود خودنظم‌جويي شناختي، فراشناختي و باورهاي انگيزشي دانش‌آموزان پايه هفتم بود. طرح پژوهش از نوع شبه‌تجربي همراه با پيش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون و گروه گواه‌ بود. 100 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه‌برداري در دسترس و از ميان دانش‌آموزان پايه هفتم همدان انتخاب شدند و به‌طور تصادفي به دو گروه آزمايش (۵۰ دانش‌آموز) و گروه گواه (۵۰ دانش‌آموز)نقسيم شدند.قبل و بعد از اجراي برنامه آموزش زايشي، پرسشنامه راهبردهاي انگيزشي براي يادگيري (پينـتريچ و ديگـروت،1990) اجرا شد. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس چندمتغيره (مانكووا) استفاده شد. نتايج نشان داد برنامه آموزش زايشي قادر است 44 درصد از تغييرات خودنظم‌جويي شناختي، 32 درصد از تغييرات خودنظم‌جويي فراشناختي و 39 درصد از تغييرات باورهاي انگيزشي را تبيين كند. بر اساس اين يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه برنامه آموزش زايشي بر افزايش خودنظم‌جويي شناختي، فراشناختي و باورهاي انگيزشي دانش‌آموزان تاثيرگذار است.