نقش واسطه ‎اي پرخاشگري واكنشي در رابطه بين حساسيت به قرباني شدن و احساس تنهايي

هدف اين پژوهش بررسي نقش واسطه‎اي پرخاشگري واكنشي در رابطه بين حساسيت به قرباني شدن با احساس تنهايي در نوجوانان بود. 349 دانش‌آموز پسر مقطع راهنمائي با استفاده از روش‌ نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري پژوهش شامل پرسشنامه حساسيت به عدالت، پرسشنامه پرخاشگري واكنشي‌ـ‌كنشي و مقياس احساس تنهايي بود. سپس سياهه حساسيت به عدالت (بوندو و السنر، ۲۰۱۵)، پرسشنامه پرخاشگري كنشي واكنشي (رين و ديگران، ۲۰۰۶) و مقياس احساس تنهايي(راسل، ۱۹۹۶) اجرا شدند. جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهشاز روش تحليل مسير و آزمون بوت استرپ استفاده شد. نتايج نشان داد كه حساسيت به قرباني شدن و احساس تنهايي به ترتيب پيشايند و پيامد معني‌دار پرخاشگري واكنشي هستند. به علاوه، نتايج نشان داد كه پرخاشگري واكنشي در ارتباط بين حساسيت به قرباني شدن و احساس تنهايي نقش واسطه‌اي دارد. درنهايت، اين يافته‌ها مي‌تواند براي مشاوران مدارس، روانشناسان تربيتي و معلمان در كاهش مشكلات پرخاشگري نوجوانان كمك‌كننده باشد.