شماره ركورد :
1103710
عنوان مقاله :
اثر تمرين روي سطوح پايدار و ناپايدار بر متغيرهاي كينماتيكي راه‌رفتن و زمان برخاستن و رفتن (TUG) در زنان سالمند
عنوان به زبان ديگر :
Effect of training on stable and unstable surfaces on walking kinematic and timed-up-and go test variables in elderly wemon
پديد آورندگان :
افشارمند، زهره دانشگاه تهران پرديس بين الملل واحد كيش , آكوچكيان، مهديه دانشگاه تهران پرديس بين الملل واحد كيش - گروه تربيت بدني , دانشمندي، حسن دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت بدني - گروه تربيت بدني , سخنگويي، يحيي دانشگاه توانبخشي - دانشكده علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه فيزيوتراپي، تهران
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
60
تا صفحه :
67
كليدواژه :
راه رفتن , زمان برخاستن و رفتن , برنامه تمريني , سالمند
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اكثر تحقيقات بر اثر مثبت تمرينات ورزشي روي متغيرهاي راه‌رفتن سالمندان تأكيد كرده‌اند. در مورد اثربخش بودن نوع خاصي از تمرين در جهت بهبود راه‌رفتن سالمندان تحقيقات اندكي انجام شده است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر تمرين روي سطوح پايدار و ناپايدار بر متغيرهاي كينماتيكي راه‌رفتن و زمان برخاستن و رفتن (Timed-up-and go: TUG) در زنان سالمند انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه شبه‌تجربي 75 زن سالمند به‌صورت غيرتصادفي در 5 گروه 15 نفري شامل كنترل (عدم دريافت مداخله)، گروه دوم (سطح ناپايدار): گروه تمريني روي فوم 6 سانتي‌متري، گروه سوم (سطح ناپايدار): گروه تمريني روي فوم 9 سانتي‌متري، گروه چهارم (سطح ناپايدار): گروه تمريني روي ماسه و گروه پنجم (سطح پايدار): گروه تمريني روي سطح سفت قرار گرفتند. براي ثبت داده‌ها از دوربين مخصوص ثبت تصوير استفاده شد. متغيرهاي كينماتيكي راه‌رفتن (شامل كادنس، طول گام، سرعت گام و طول قدم) با نرم‌افزار آناليز حركتي (Motion Analysis Kinovea) استخراج شد. ميانگين سه تكرار متغيرها به‌عنوان نمره نهايي فرد ثبت گرديد. يافته‌ها: تمرين اثر آماري معني‌داري بر متغير كادنس طول قدم، طول گام، عرض گام، سرعت راه‌رفتن و زمان برخاستن و رفتن داشت (P<0.05). اگرچه بعد از برنامه تمريني اختلاف آماري معني‌داري در عامل تمرين مشاهده شد؛ اما تمرين بر فوم 9 سانتي‌متري بيشترين اختلاف ميانگين را در متغيرهاي TUG، كادنس، طول گام ايجاد نمود و تمرين روي ماسه بيشترين اختلاف ميانگين را در متغيرهاي طول قدم و سرعت راه رفتن ايجاد كرد. نتيجه‌گيري: تمرينات روي سطوح پايدار و ناپايدار باعث بهبود متغيرهاي كادنس، طول قدم، طول گام، عرض گام، سرعت راه‌رفتن و زمان برخاستن و رفتن سالمندان گرديد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: There are few studies that highlighted the effectiveness of exercise on unstable surfaces in eldely subjects. This study was done to evaluate the effect of training on stable and unstable surfaces on walking kinematic and timed-up-and go (TUG) test variables in elderly wemon. Methods: In this quasi-experimental study, 75 elderly women were non-randomly assigned to exercises and control groups. Cadence, step length, stride length, step width, walking speed, and TUG were measured. Gait kinematics (cadence, stride length, walking speed, step width) was recorded by an image recording camera. Gait kinematics variables were measured. The average of three repetitions was recorded for analysis for each subject. Results: Exercise training had a significant effect on the step length, stride length, step width, walking speed, and time of TUG (P<0.05). Although, there was a significant difference in gait kinematics after exercise training, training on foam with (9cm height) created the highest mean difference in TUG, cadence, step length, and training on sand resulted in the greatest mean difference in step length and walking speed variables. Conclusion: Training on stable and unstable surfaces improves walking kinematic and TUG time variables in elderly wemon.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
فايل PDF :
7742356
لينک به اين مدرک :
بازگشت