شناسايي و اولويت‌بندي موانع توسعه شركت‌هاي زايشي دانشگاهي

هدف از اين پژوهش شناسايي و اولويت بندي موانع توسعه شركت هاي زايشي دانشگاهي با روش تركيبي (طرح آشيانه اي) در استان كرمانشاه بود. در مرحله كيفي با استفاده از نظريه برخاسته از داده، با نمونه 13 نفري شامل مديران شركت هاي زايشي دانشگاهي و افراد متخصص در استان كرمانشاه و با استفاده از مصاحبه هاي عميق نيمه ساختارمند، داده ها گردآوري و نتايج به دست آمده و مدل مستخرج از طريق نمونه اي متشكل از 100 كارشناس ارزيابي شد تا اعتبار دروني پژوهش افزايش يابد. نتيجه اين بخش به حذف برخي از مفاهيم و تغيير در گروه بندي برخي ديگر منجر شد. با استفاده از رويكرد ساختي چارمز، به ترتيب اولويت، 9 مقوله به عنوان موانع توسعه شركت هاي زايشي دانشگاهي شناسايي شدند. مهم ترين موانع مطرح شده شامل ضعف در تدوين برنامه بازاريابي و توسعه بازار، كمبود سرمايه گذاري و منابع مالي، ضعف در زيرساخت ها و بسترهاي قانوني و حمايتي، نبود حمايت كافي از سوي گروه هاي پشتيبان، ضعيف بودن كار تيمي و مديريتي، برآوردهاي اقتصادي اشتباه، ناهماهنگي با تغييرات فناوري، ضعف در ويژگي هاي شخصيتي كارآفرينانه و ضعف در خدمات مشاوره اي و آموزشي بود. درنهايت، راهكارهايي براي رفع يا اصلاح موانع پيشنهاد شد.