تنوع بخشي به منابع درآمدي دانشگاه؛ راهي به سوي ثبات مالي

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تنوع سبد درآمدي در دانشگاه هاي دولتي ايران به منظور بهبود ثبات و انعطاف پذيري به منابع مالي انجام شد. اين مطالعه از نظر هدف كاربردي و بر حسب گردآوري داده ها از نوع همبستگي بود. قلمرو مكاني پژوهش دانشگاه هاي دولتي جامع و صنعتي سطح يك و دو و قلمرو زماني آن از سال 1392 تا سال 1397 بود. داده هاي تابلويي با بهره گيري از گزارش رسمي سازمان برنامه و بودجه كشور، بانك مركزي و مؤسسه پژوهش و برنامه ريزي آموزش عالي گردآوري و براي تجزيه و تحليل از نرم افزار EVeiws و مدل رگرسيون اثرهاي ثابت استفاده شد. يافته ها نشان داد كه شاخص تنوع درآمدي رابطه معكوس و معناداري با تغييرات درآمد سرانه دانشگاه دارد. از سويي، مدل معيار وابستگي به شهريه با تغييرات درآمد سرانه دانشگاه رابطه معنادار و مستقيم دارد. بررسي يافته هاي به دست آمده از آزمون فرضيه در دانشگاه هاي منتخب نشان داد در شرايطي كه آموزش عالي ايران همسو با آموزش عالي جهان در سال هاي اخير با افزايش هزينه هاي آموزشي و ناپايداري هاي اقتصادي روبه رو بوده و بودجه عمومي دولت نيز نتوانسته است پوشش مناسبي براي هزينه هاي دانشگاهي باشد، دانشگاه هاي ايراني در تنوع سبد درآمدي ضعف جدي دارند و به شدت به درآمدهاي حاصل از شهريه وابسته هستند. اين همه در شرايطي است كه ناپايداري هاي پيش رو و افزايش هزينه هاي دولت سبب شده است تا دولت دانشگاه را به سوي كسب درآمد از منابع ديگر سوق دهد.