ارزش آموزش عالي تحليلي بر تمايل به تحصيل در نظام دانشگاهي

پژوهش حاضر به منظور سنجش ارزش آموزش عالي در ميان دانشجويان دو دانشگاه غيردولتي و يك دانشگاه دولتي در شهر اصفهان به روش توصيفي از نوع همبستگي انجام شد. حجم نمونه برآوردي 307 نفر از دانشجويان كارشناسي ارشد در كليه گروه هاي تحصيلي بودند كه به صورت تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه 30 سؤالي لوترل و ريچارد (2011) در پنج بعد انتظارات خانواده، تمركز مدرسه‫اي، ارزش تحصيلي، ارزش هاي عمومي آموزش و موانع پيشرفت بود كه پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (r=0.78) برآورد شد. براي تحليل داده ها از آزمون تي تك راهه، تحليل رگرسيوني و خوشه اي، با استفاده از ضابطه اطلاعات آكائيكه (AIC5) استفاده شد. نتايج نشان داد كه ارزش براي ادامه تحصيل در دانشگاه از سطح متوسط بالاتر است. نتايج خوشه بندي نشان داد كه در هر دو گروه انتظارات خانواده اهميت بيشتري در تمايل دانشجويان به سمت آموزش عالي دارد و به همين دليل، موانع پيشرفت ناشي از سوي خانواده براي آنها زياد نيست. علاوه بر اين، رفتارهاي ضد مدرسه اي در هر دو گروه بالا بود. نتايج همچنين نشان داد كه در گروه اول برعكس گروه دوم مهم ترين پيش بيني كننده انتظارات خانواده و ارزش هاي عمومي، آموزش هستند. به طوركلي، آنچه موجب تمايل به سمت دانشگاه مي شود، ناشي از ميل موفقيت طلبي و انتظارات خانواده است.