ارائه مدل ساختاري تبيين فرسودگي تحصيلي دانشجويان علوم پزشكي بر مبناي باور آميختگي انديشه كنش، كنترل عواطف و نشانگان وانمودگرايي

متغيرهاي روانشناختي در محيط هاي دانشگاهي، كه از نظر تفاوت هاي فردي و شخصيتي تنوع بسياري دارند، موجب افزايش سازگاري دانشجويان مي شود و عملكرد تحصيلي آنان را تحت تأثير قرار مي دهد. هدف اين پژوهش تعيين رابطه باور آميختگي انديشه كنش و كنترل عواطف با علايم فرسودگي تحصيلي دانشجويان با واسطه گري نشانگان وانمودگرايي بود. روش پژوهش كمّي از نوع همبستگي و نمونه آماري آن شامل 250 نفر از دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه هاي استان آذربايجان غربي در سال تحصيلي 97-1396 بود كه به روش نمونه گيري خوشهاي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از مقياس كنترل عواطف ويليامز و همكاران، پرسشنامه فرسودگي تحصيلي برسو و همكاران، پرسشنامه باور آميختگي انديشه عمل راچمن و مقياس نشانگان وانمودگرايي كلانس استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون، بوت استراپ و سوبل و از طريق برنامه نرم افزار SPSS و Amos تحليل شدند. نتايج نشان داد كه برازندگي مدل در اصلاح اوليه از طريق حذف مسير غيرمعنادار تأييد مي شود. متغير كنترل عواطف و عامل هاي باور آميختگي انديشه عمل در تعامل با نقش واسطه اي نشانگان وانمودگرايي در تبيين فرسودگي تحصيلي دانشجويان نقش دارند كه در مجموع، 45 درصد از واريانس فرسودگي تحصيلي از طريق متغيرهاي مدل تبيين مي شود. اثر مستقيم كنترل عواطف، باور آميختگي انديشه كنش اخلاقي، باور آميختگي انديشه كنش احتمال براي خود و نشانگان وانمودگرايي در برآورد فرسودگي تحصيلي دانشجويان معنادار است. اما اثر مستقيم خرده مقياس باور آميختگي انديشهعمل احتمال براي ديگران معنا دار نيست. اثر غيرمستقيم باور آميختگي انديشه عمل اخلاقي با ميانجيگري نشانگان وانمودگرايي و كنترل عواطف بر ميزان فرسودگي تحصيلي دانشجويان معنا دار است.