نقش تعديلي ذهن‌آگاهي و پذيرش در پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي براساس كمال‌گرايي دانشجويان

هدف پژوهش بررسي رابطه‌ي كمال‌گرايي با بهزيستي روان‌شناختي با توجه به نقش تعديلي ذهن‌آگاهي و پذيرش در دانشجويان بود كه با روش توصيفي از نوع همبستگي به انجام رسيد. گروه نمونه شامل 341 نفر بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي، مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف، مقياس چندبعدي كمال‌گرايي فراست، پرسشنامه ذهن‌آگاهي و پرسشنامه پذيرش و عمل نسخه دوم استفاده شد. تحليل داده‌هاي حاصل با استفاده از رگرسيون چندگانه و برنامه الحاقي پردازش‌گر هايس در تحليل رگرسيون نشان داد ذهن‌آگاهي و پذيرش پيش‌بين‌هاي مثبت بهزيستي روان‌شناختي بودند. كمال‌گرايي همراه با ذهن‌آگاهي پيش‌بين منفي و معني‌دار بهزيستي روان‌شناختي بود در حالي كه در حضور پذيرش، تأثير منفي كمال‌گرايي در پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي معني‌دار نبود؛ اثر تعديل‌كنندگي ذهن‌آگاهي بسيار چشمگيرتر از اثر تعديل‌كنندگي پذيرش در پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي بر اساس كمال‌گرايي بود اما به لحاظ آماري نقش تعديل‌كنندگي ذهن‌آگاهي و همچنين نقش تعديل‌كنندگي پذيرش در رابطه‌ي كمال‌گرايي با بهزيستي روان‌شناختي معني‌دار بدست نيامد. از اين رو مي‌توان بيان كرد كاهش كمال‌گرايي با افزايش بهزيستي روان‌شناختي دانشجويان همراه است و هرچه سطح ذهن‌آگاهي و پذيرش در دانشجويان بيشتر شود انتظار مي‌رود بهزيستي روان‌شناختي افزايش يابد.