تأثيرآموزش علاقه اجتماعي بر سبك‌زندگي نوجوانان قلدر و قرباني

هدف پژوهش ارزيابي تأثير آموزش علاقه اجتماعي بر سبك‌زندگي نوجوانان قلدر و قرباني بود. پژوهش يك طرح نيمه‌آزمايشي با دو گروه‌آزمايشي و دو‌گروه كنترل و ارزيابي به‌صورت پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري دو‌ماهه بود.جامعه‌آماري را كليه دانش‌آموزان پسر قلدر و قرباني مدارس متوسطه دوره‌دوم شهر‌ابركوه در سال‌تحصيلي 95-1394 تشكيل دادند. به‌منظور اجراي پژوهش، پس از انجام جامعه‌سنجي، از ميان دانش‌آموزاني كه بر‌اساس تحليل‌نتايج‌‌جامعه‌سنجي، تحت‌عنوان قلدر و قرباني طبقه‌بندي شده بودند، تعداد 40 نفر دانش‌آموز به‌طور تصادفي به‌عنوان نمونه گروه‌ قلدر و نيز 40 نفر دانش‌آموز به‌طور تصادفي به‌عنوان نمونه گروه‌ قرباني‌قلدري انتخاب شدند و هر‌گروه به‌طور تصادفي در دو گروه‌آزمايشي و كنترل جايگزين شدند و پرسشنامه سبك زندگي كرن را در پيش آزمون تكميل نمودند. گروه‌هاي‌آزمايش به‌صورت جدا‌گانه، به‌مدت 12 جلسه (در هر هفته دو جلسه) در برنامه‌ آموزش علاقه‌اجتماعي‌و گروه‌كنترل نيز در ليست‌انتظار براي دريافت آموزش قرار گرفتند. نتايج آزمون تحليل واريانس چند‌متغيره درون‌بين‌گروهي‌آميخته نشان داد آموزش برنامه‌علاقه‌اجتماعي‌ در گروه‌هاي آزمايش در مقايسه با گروه‌هاي كنترل همتاي‌خود، به‌طور معناداري بهبود سبك‌زندگي را در مرحله پس‌آزمون و پيگيري داشته‌اند. نتايج بيانگر اين است افزايش علاقه‌اجتماعي‌ سر‌‌آغازي به‌سمت حركت مثبت بوده و باعث مي‌شود فرد سبك‌زندگي خود رابر‌اساس اهداف همدلي، مسئوليت‌پذيري، همكاري و سهيم‌بودن شكل دهد و بنابراين به شكل موفقيت‌آميز‌تري قادر به حل مشكلات خواهد شد.