تحول فضائل و توانمندي‌هاي شخصيتي در دوره بزرگسالي: با نگاهي بر تفاوت هاي جنسيتي

هدف اين پژوهش، تعيين سير تحول توانمندي‌هاي شخصيتي از دوره بزرگسالي در حال پيدايش تا بزرگسالي ميانه در زنان و مردان شهر اصفهان بود. پژوهش در چارچوب پژوهش‌هاي تحولي مقطعي و در قالب طرح علي مقايسه‌اي برنامه‌ريزي شد. نمونه پژوهشي 340 نفر (170 زن و 170 مرد) در 4 گروه سني 18 تا 29 ساله، 30 تا 39 ساله، 40 تا 49 ساله و 50 تا 59 ساله بودند كه به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از سياهه توانمندي‌ها و ارزش‌ها در عمل (پيترسون و سليگمن، 2003) مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها نشان داد ميزان اكثر توانمندي‌هاي شخصيتي با گذر زمان دچار تغيير مي‌شود. به عبارتي خلاقيت، روشن‌بيني و عشق به يادگيري، صداقت، پشتكار و سرزندگي، هوش اجتماعي، خودتنظيمي، آينده‌نگري و تواضع، اميد، شوخ‌طبعي و قدرشناسي، انصاف و برابري و شهروندي در گروه سني 30 تا 39 ساله افزايش‌يافته اما در گروه 50 تا 59 ساله كاهش يافت. همچنين ميان توانمندي‌هاي شخصيتي در زنان و مردان تفاوت معنادار بود و زنان ميانگين نمرات بالاتري داشتند. يافته‌ها نشان داد زنان به‌طوركلي در همه گروه‌هاي سني نمرات بالاتري نسبت به مردان در توانمندي‌هاي شخصيتي كسب كردند. نتايج آزمون t مستقل در زنان و مردان نشان داد توانمندي‌هاي شخصيتي دليري، آينده‌نگري و قضاوت (تفكر انتقادي) در گروه 18 تا 29، خودتنظيمي در گروه 30 تا 39 و دليري، پشتكار، صداقت، عشق و بخشش در گروه 40 تا 49 ساله از لحاظ آماري معني‌دار بود.