اثربخشي آموزش صبر مبتني بر آموزه‌هاي ديني بر تاب‌آوري

اين پژوهش، پژوهشي تجربي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود كه با هدف بررسي اثربخشي آموزش صبر مبتني بر آموزه‌هاي ديني، بر ميزان تاب‌آوري دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان صورت گرفت. جامعه آماري، شامل دانش‌آموزان دبيرستان‌هاي دخترانه شهر اصفهان در سال تحصيلي 94-93 بود. نمونه آماري، 30 نفر از اين دانش‌آموزان بودند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌تصادف در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. آموزش صبر، به‌‌عنوان مداخله به مدت يازده جلسه در گروه آزمايش اجرا شد. ابزار اندازه‌گيري پژوهش شامل پرسش‌نامه‌ تاب‌آوري كونور و ديويدسون و مقياس صبر حسين‌ثابت بود. داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه آموزش صبر به شيوه‌ گروهي در سطح معناداري 0.05 p در افزايش تاب‌آوري دانش‌آموزان مؤثر مي‌باشد.