نقش بخشودگي و معناداري زندگي در پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي و رضايت از زندگي

هدف اين پژوهش، بررسي رابطه‌ بخشودگي و معنا در زندگي، با بهزيستي روان‌شناختي و رضايت از زندگي در دانشجويان است. روش پژوهش، توصيفي- همبستگي با كاربرد رگرسيون در پيش‌بيني متغيرها است. جامعه‌ آماري كليه دانشجويان شاغل به تحصيل دانشگاه محقق اردبيلي در سال تحصيلي 94-1393 بودند. 270 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسش‌نامه‌هاي رضايت از زندگي داينر، بهزيستي روان‌شناختي ريف، معناي زندگي استيگر و همكاران و بخشودگي احتشام‌زاده و همكاران پاسخ دادند. داده‌ها توسط ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه و تحليل واريانس تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه بخشودگي و معناي زندگي، داراي ارتباط مثبت و معنادار با بهزيستي روان‌شناختي و رضايت از زندگي مي‌باشند، همچنين درك واقع‌بينانه از مؤلفه‌هاي بخشودگي و معناي زندگي، قادر به پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي و رضايت زندگي، به‌عنوان متغيرهاي ملاك در اين پژوهش مي‌باشند. نتايج اين پژوهش، از نقش بخشودگي و معنا در زندگي، به‌عنوان عاملي تأثيرگذار در پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي و رضايت از زندگي در دانشجويان حمايت مي‌كند.