بررسي رابطه بهزيستي معنوي با پايستگي در اهداف بلندمدت و لذت از يادگيري

هدف اين پژوهش، بررسي ارتباط بهزيستي معنوي با پايستگي در اهداف بلندمدت (ثبات علايق و پايداري در تلاش) و لذت از يادگيري در دانشجويان دختر بود. بدين‌منظور، 146 نفر از دانشجويان دختر خوابگاه دانشگاه شهيد چمران اهواز، به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. سپس، پرسش‌نامه‌هاي بهزيستي معنوي، خرده‌مقياس لذت يادگيري، مقياس هيجان‌هاي پيشرفت پكران و مقياس پايستگي را تكميل كردند. داده‌هاي گردآوري شده با استفاده از روش‌هاي رگرسيون گام‌به‌گام و مدل‌يابي معادلات ساختاري تحليل شدند. نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه از بين ابعاد بهزيستي معنوي، ارتباط با طبيعت و ارتباط با خود، مهم‌ترين پيش‌بين‌هاي لذت از يادگيري بودند و ارتباط با خود و ارتباط با ديگران، پايداري در تلاش را پيش‌بيني كردند. همچنين، لذت از يادگيري ميانجي‌گر رابطه بهزيستي معنوي، با پايستگي در اهداف بلندمدت بود. بنابراين، يكي از آثار بهزيستي معنوي، پايداري در تلاش براي دستيابي به اهداف بلندمدت و تجربه هيجان لذت در حين فعاليت‌هاي يادگيري است كه اهميت آن را در زندگي تحصيلي و غيرتحصيلي دانشجويان نشان مي‌دهد.