مقايسه اثرات دگرآسيبي عصاره دوگونه بومادران Achillea pachycephala Rech. F.) و(Achillea nobilis L. بر علف هرز تاج خروس(Amaranthus retroflexus L.)

Comparison of allelopathic effects of aqueous extract of two Achillea species (Achillea nobilis L. and Achillea pachycephala Rech. F.) on Amaranthus retroflexus L.

دگر آسيبي (آللوپاتي) عاملي است كه مي‌تواند نقش مهمي را در كنترل علف‌هاي هرز ايفا نمايد. گياه بومادران جزو گياهان داراي خاصيت دگر آسيبي است. به كمك روش عصاره گيري پتانسيل دگرآسيبي دو گونه بومادران تهيه شده از نقاط مختلف ايران شامل گونه هاي Achillea nobilis L. (اصفهان)، و دو ژنوتيپ Achillea pachycephala Rech. F. (گلستان) و (همدان)، بر روي علف‌ هرز تاج خروس(Amaranthus retroflexus L.) مورد بررسي قرار گرفت. عصاره در چند غلظت مختلف (0، 3، 6، 12، 25، 50 و 100 درصد) تهيه و بذورتاج خروس به مدت يك هفته توسط عصاره هاي تهيه شده تيمار شد و صفات مربوط به جوانه زني تاج خروس اندازه گيري گرديد. نتايج نشان داد كه اثرات گونه، غلظت و اثرات متقابل آن‌ها در سطح يك درصد معني دار بود. ژنوتيپ A. pachycephala همدان داراي بالاترين ميزان بازدارندگي و ژنوتيپ A. pachycephala گلستان داراي كمترين ميزان بازدارندگي در صفات ياد شده بود. عصاره‌ها در غلظت‌هاي بين 3 تا 12 درصد داراي اثر تحريك كنندگي و در غلظت‌هاي 25 تا 100 درصد داراي اثر بازدارندگي بر روي گونه هاي هدف بودند.

Due to environmental hazards and risks of chemical control of weeds, sustainable weed management is considered. A concept interactions of interference in plants is allelophatic effects. Which can play an important role in control weeds. Achillea L. is one species of plants with allelophatic activity. By considering abundance of Achillea species in Iran, an experiment in the years 2013-2014 on the collection Achillea species Isfahan University of Technology was implemented. In this experiments aqueous extract from two Achillea species collected from different area in Iran, including A. nobilis (of Isfahan), A. pachycephala (of Golestan) and A. pachycephala (of Hamadan) on Amaranthus retroflexus at concentrations of 0, 3, 6, 12, 25, 50 and 100 percent was performed. The results showed that various concentrations of aquous extract have different effects on species and their characteristics. The genotype A. pachysephala of Hamedan have stronger effect and genotype of Golestan have the lowest effects. Extracts in concentrations between 3 to 12% have a stimulatory effect and in concentrations of 25 to 100% showed inhibitory effect.