برابرها‌ي تأكيدي در دو زبان عربي و فارسي

در ساختار نظام‌مند زبان، تأكيد كلام، ابزاري هدفمند است كه گوينده و نويسندۀ بليغ از آن براي مفاهيم پر اهميّت خويش بهره مي‌جويند. نظر به اينكه متون ديني كهن عربي با در بر داشتن مفاهيم مهم و كليدي، با تأكيدهاي فراوان همراه است، ضرورت دارد مترجم اين متون از توانمندي لازم جهت انعكاس اين تأكيدها در زبان فارسي برخوردار باشد؛ لذا اين پژوهش به روش توصيفي – تحليلي، اسلوبهاي تأكيد هر دو زبان عربي و فارسي را بررسي نموده، شباهت‌هاي تأكيدي اين دو زبان را روشن ساخته، و با در نظر گرفتن تعدّد ناپذيري قيدهاي تأكيدي در جمله فارسي، راهكارهايي براي جايگزين كردن تأكيدهاي متعدّد جمله عربي، در جمله فارسي ارائه داده است؛ بدين ترتيب مترجم با پرهيز از مقابل سازي واژگان تأكيدي دو زبان كه حاصل آن ترجمه‌اي تحت اللفظي و ثقيل است، مي‌تواند تا حد امكان به تعادل و برابري تأكيدي دو زبان مبدأ و مقصد دست يابد.