بررسي نظام طرح داستان حضرت ابراهيم (ع) در قرآن كريم با تكيه بر نظريه ي پيرنگ لاري واي

داستان به‌عنوان يك فن مهم ادبي مورد توجه اديان الهي به‌ويژه اسلام قرار گرفته است. تا آنجا كه يكي از مهم‌ترين ويژگي هاي ادبيات قرآني ساختار روايي و داستاني آن است. پرنمودترين داستان قرآني كه در قالبي هنري و با اسلوبي منحصربه‌فرد بيان شده، داستان حضرت ابراهيم (ع) است. از ويژگي هاي بارز اين داستان طرح منسجم و پيوند محكم بين اجزاي آن است. در پژوهش حاضر با تكيه بر الگوي پيرنگ «لاري واي» و به روش توصيفيتحليلي به بررسي طرح داستان حضرت ابراهيم (ع) در قرآن كريم پرداخته ايم تا بخشي از جلوه هاي هنري اين داستان را نمايان سازيم. يافته هاي اين پژوهش حاكي از اين است كه مديريت دقيق و گزينش مناسب اطلاعات، خلق معما و تعليق پي‌درپي در كمترين حجم متن و كنش، همسويي كنش ها و وحدت حوادث و يكدستي روايت در حادثه پردازي در كل داستان از ويژگي هاي خاص پيرنگ در داستان ابراهيم (ع) است.