ارتباط ريز رخساره ها، محيط رسوبي و دياژنز با كيفيت مخزني سازند جهرم در چاه شماره 11، ميدان نفتي گلخاري، حوضه ي زاگرس

در اين پژوهش رابطه ي بين مطالعات پتروگرافي (ريز رخساره ها، محيط رسوبي و دياژنز) و داده هاي پتروفيزيكي حاصل از آناليز مغزه در جهت شناسايي خصوصيات مخزني سازند جهرم در چاه شماره 11 واقع در ميدان نفتي گلخاري بررسي شده است. ميدان نفتي گلخاري در غرب گسل قطركازرون، مابين ميادين نفتي بينك و نرگسي قرار دارد. سنگ شناسي اين توالي عمدتاً آهك، آهك دولوميتي و دولوميت مي باشد. مطالعات پتروگرافي در دو بخش صورت گرفته است، مطالعه ريز رخساره ها منجر به شناسايي 9 ريز رخساره در سه كمربند رخساره اي درياي باز، لاگون و پهنه ي جذر و مدي شده است. در مطالعات دياژنز، مهمترين فرآيندها شامل زيست آشفتگي، ميكرايتي شدن، تراكم مكانيكي، تخلخل ثانويه، شكستگي، سيمان انيدريتي ثانويه، سيمان دفني كلسيتي، استيلوليت و رگچه هاي انحلالي، دولوميت هاي جانشيني، سيمان دولوميتي، جاي گيري هيدروكربن مي باشد و انواع تخلخل عبارت است از بين بلوري، بين دانه اي، درون فسيلي و درون دانه اي، قالبي، شكستگي، انحلال در راستاي استيلوليت، چتري و انحلال زياد. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي دهد كه ريز رخساره ي دانه پشتيبان MF3 (وكستون/ پكستون/ گرينستون روتاليا و نوموليتيده بايوكلاست دار) و MF4 (پكستون/ گرينستون/ فلوتستون اوربيتوليتس و نوموليتيده بايوكلاست دار) به دليل حضور در محيط پرانرژي، نبود ميكرايت، عدم سيماني شدن گسترده و حضور تخلخل هاي مفيد از جمله تخلخل بين دانه اي و تخلخل بين بلوري جزء رخساره هاي مخزني معرفي شده اند. داده هاي پتروفيزيكي نيز با بالا بودن ميزان تراوايي و تخلخل مفيد در حد فاصل اين دو ريز رخساره تاييدي بر نتايج حاصل از مطالعات پتروگرافي مي باشد.