بررسي رابطه استرس تحصيلي و اضطراب اجتماعي در دانشجويان و نقش آن در پيش بيني نشانگان وانمودگرايي

Examine relationship of academic stress and social anxiety in students and its role in predicting the imposter syndrome

اين پژوهش به منظور بررسي رابطه استرس تحصيلي و اضطراب اجتماعي در دانشجويان و نقش آن در پيش بيني نشانگان وانمودگرايي انجام شده است. طرح پژوهش همبستگي است و نمونه اين پژوهش شامل160دانشجوي دختر و پسر بود كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه ايانتخاب شدند و به پرسشنامه هاي استرس تحصيلي(LASRS)، اضطراب اجتماعي(SPIN) و نشانگان وانمودگرايي كلانس(CIPS)پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه استرس تحصيلي و اضطراب اجتماعي با نشانگان وانمودگرايي رابطه مثبت معناداري داشتند(P<0/001). و استرس تحصيلي و اضطراب اجتماعي 71% واريانس نشانگان وانمودگرايي را پيش بيني كردند. راهبردهاي پيشگيرانه اي در زمينه كاهش اين نشانگان در دانشگاه ها با استفاده از كارگاه ها و كلاس هاي آموزشي صورت گيرد

This study examined the relationship of academic stress and social anxiety in students and its role in predicting the imposter syndrome. Its design is Correlation research and the sample consisted of 160 male and female students who were selected by cluster sampling. They respond to academic stress (LASRS), social anxiety (SPIN) and imposter syndrome (CIPS) questionnaire. Data analysis was performed by using Pearson's correlation and multiple regressions. Findings showed that academic stress and social anxiety had significant positive correlation with imposter syndrome (P<0/001). an‎d academic stress and social anxiety predicted 71 % variance of imposter syndrome. Prevention strategies in reducing the symptoms in universities are used by workshops and education class.