شماره ركورد :
1104309
عنوان مقاله :
تأثير تمرين هوازي بر دي پپتيديل پپتيداز -4 و پپتيد شبه گلوكاگن-1 در زنان چاق مبتلا به ديابت نوع دو
عنوان به زبان ديگر :
EFFECTS OF AEROBIC TRAINING ON DIPEPTIDYL PEPTIDASE-4 an‎d GLUCAGON-LIKE PEPTIDE-1 IN OBESE WOMEN WITH TYPE 2 DIABETES
پديد آورندگان :
طبيبي راد، سعيده دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , عابدنطنزي، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , نيك بخت، حجت الله دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , غزاليان، فرشاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , غلامي، ماندانا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي
تعداد صفحه :
7
از صفحه :
275
تا صفحه :
281
كليدواژه :
تمرين هوازي , Dpp-4 , GLP-1 , زنان چاق , ديابت نوع دو
چكيده فارسي :
مقدمه: چاقي باتوجه به هورمون‌هاي درگيردر اضافه وزن، خطرابتلا به ديابت نوع دو را افزايش مي‌دهد. هدف از انجام تحقيق نيمه تجربي حاضر، بررسي تأثير تمرين هوازي بر Dpp-4 و GLP-1 در زنان چاق مبتلا به ديابت نوع دو بود. روش‌ها: از بين زنان چاق مبتلا به ديابت نوع دوِ 50-35 ساله‌ي مراجعه كننده به انجمن ديابت شهر ساوه به شرط رعايت شرايط ورود و خروج به تحقيق تعداد 20 نفر به‌طور داوطلب انتخاب و به‌طور تصادفي به دو گروه كنترل (10 نفر) و تمرين هوازي (10 نفر) تقسيم شدند. 24 ساعت قبل از شروع تمرينات، ويژگي‌هاي فردي آزمودني‌ها شامل سن، قد، وزن و نمايه‌ي توده‌ي بدن و متغيرهاي تحقيق (مقاومت انسولين، Dpp-4 و GLP-1) در پيش‌آزمون اندازه‌گيري شده و گروه تمرين هوازي به‌مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 45 تا 60 دقيقه برنامه‌ي تمريني مربوط به خود را انجام دادند و گروه كنترل هيچ تمريني نكرد. پس از گذشت 8 هفته و 24 ساعت پس از آخرين جلسه‌ي تمرين مجدداً ويژگي‌هاي فردي و متغيرهاي تحقيق اندازه‌گيري شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون تي مستقل و تي همبسته در سطح p≤0.05 تحليل شد. يافته‌ها: افزايش معناداري در سطح (GLP-1 (P= 0.001=و كاهش معناداري در سطح(DPP-4 (P= 0.001=در گروه تمرين هوازي نسبت به گروه كنترل ديده شد. نتيجه‌‌گيري: نتايج نشان داد كه تمرين هوازي و متعاقب آن كاهش وزن در گروه تجربي با افزايش معناداري در سطح GLP-1 و كاهش معنادار سطح DPP-4 همراه است.
چكيده لاتين :
Background: Obesity increases the risk of developing type 2 diabetes with regard to the hormones involved. The purpose of this quasi-experimental study was to investigate the effect of aerobic exercise on Dpp-4 and GLP-1 in obese women with type 2 diabetes. Methods: From among obese women with type-2 diabetes mellitus 35-50 years old referred to the Diabetes Association of Saveh, 20 people were voluntarily selected and randomly assigned to two groups of control (10) and Experiment group (10) were divided. Twenty four hours before the beginning of the training, the individual characteristics of the subjects included age, height, weight, body mass index and research variables (insulin resistance, Dpp-4 and GLP-1) in the pre-test and the training group Aerobic exercise lasted for 8 weeks, 3 sessions per week, and 45-60 minutes each session, and the control group did not practice. After 8 weeks and 24 hours after the last training session, the individual characteristics and variables of the research were again measured. Data were analyzed by independent t-test and dependent t-test at p≤0.05. Results: There was a significant increase in the level of GLP-1 (P= 0.001) and a significant decrease in DPP- 4 level (P= 0.001) in the aerobic exercise group compared to the control group. Conclusion: Results showed that Dpp-4 and GLP-1 values were significantly different in aerobic training group after 8 weeks compared to control group. It was also found that aerobic training significantly increased the level of GLP-1 and decreased the level of DPP-4.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
فايل PDF :
7742836
لينک به اين مدرک :
بازگشت