بررسي روند جذب و تعديل فلز روي با استفاده از سبوس برنج در آب برگشتي سيستم‌هاي پرورش نيمه متراكم ماهي قزل‌آلاي‌ رنگين‌كمان

اين مطالعه با هدف جذب فلز روي با استفاده از سبوس برنج در آب برگشتي سيستم پرورش نيمه متراكم ماهي قزل آلا در استخرهاي بتني استان مازندران انجام شد. زمان نمونه برداري تحقيق 4 ماه و منبع تامين آب، چاه بود كه به ميزان90 درصد آب خروجي، پس از تصفيه به صورت جذب ذرات جامد معلق به وسيله سيستم مديا و حوضچه ترسيب مجددا وارد سيستم شد. فلز روي آب خروجي از شش استخر هشت ضلعي با روش جذب اتمي به روش شعله اي و دستگاه فتومتر اندازه گيري شد. براي جذب و حذف فلز روي، جاذب طبيعي سبوس برنج در 4 غلظت (شامل صفر شاهد ، 10، 15، 20 g/lit) و 5 زمان مختلف (شامل 5، 15، 30، 90 و 120 دقيقه) بكارگرفته شد. نتايج اندازه گيري فلز روي درآب چاه (01/0±11/0 mg/lit)، آب ورودي (02/0±13/0 mg/lit) و آب خروجي (01/0±12/0 mg/lit) اختلاف معني داري نشان نداد (P 0.05). در زمانهاي 5 و 15 دقيقه عملا هيچ جذبي انجام نشد(P 0.05). همچنين نتايج نشان داد كه بهترين جذب فلز روي در زمان 90 دقيقه و در مقدار 15 g/lit با 05/0±28/0 (يا 70%) و كمترين آن در مقدار 20 g/lit و زمان 30 دقيقه با 02/0±07/0 (يا 5/17%) جذب انجام شد(P 0.05). از طرفي افزايش غلظت جاذب اثر معكوس بر ميزان جذب داشت. براساس نتايج سبوس برنج به عنوان جاذب طبيعي و ارزان قيمت در تصفيه آب، جذب و حذف فلز سنگين روي در آب برگشتي از مزارع پرورش ماهي قزل آلا مناسب تشخيص داده شد.