اثر بازدارندگي دو سم رايج كشاورزي (بنوميل و ديازينون) بر رشد جمعيت Pseudomonas putida ‌

Pseudomonas putida يكي از شناخته شده‏ترين باكتري‏هاست كه جدايه‏هاي بسيار زيادي از آن از سراسر دنيا گزارش شده است. برخي از جدايه‏هاي اين باكتري جزو مهم‏ترين عوامل حل‏كننده‌ فسفات در خاك مي‌باشند كه باعث افزايش دسترسي گياهان به اين عنصر و بهبود رشد آنها مي‏گردد و به همين دليل جزء باكتري‏هاي مفيد خاكزي محسوب مي‏شوند. عوامل مختلفي بر رشد طبيعي اين باكتري‌ در خاك اثر مي‏كند كه يكي از مهم‏ترين اين عوامل، آفت‏كش‏ها مي‌باشند. در تحقيق حاضر تاثير دو سم ديازينون و بنوميل در مقدارها و دماهاي مختلف بر رشد جدايه‏اي از اين باكتري‌ مورد آزمايش قرار گرفت. بر اين اساس، نتايج نشان دادند كه هر دو سم حتي در پايين‏ترين مقدار مورد مطالعه باعث كاهش معني‏داري در رشد جمعيت باكتري مي‏گردند، هر چند كه توقف كامل رشد باكتري ديده نشد. مقدار توصيه شده و مصرفي كشاورزان براي هر دو سم در مزارع ايران 1000 ميلي‏گرم بر ليتر است كه در اين غلظت رشد جمعيت باكتري براي هر دو سم بكاررفته بسيار كند و به ترتيب براي بنوميل 60% و براي ديازينون 89% كمتر از شاهد مشاهده گرديد. سم بنوميل در هيچ يك ازدزهاي استفاده شده باعث توقف كامل رشد و مرگ كامل باكتري نشد، در حالي‏كه سم ديازينون در غلظت‏هاي 2500 ميلي‏گرم بر ليتر و بالاتر از آن باعث مرگ كامل سلول‏هاي باكتري و از بين رفتن جمعيت اوليه باكتري گرديد. در دماهاي بالاي 30 درجه كاهش معني‏داري در رشد جمعيت باكتري مشاهده شد كه اين كاهش رشد، در حضور غلظت‏هاي مختلف هر دو سم بطور معني‏داري تشديدگرديد.