بررسي شيوه‌هاي پيشگيري وضعي از وقوع سرقت احشام

زمينه و هدف: سرقت احشام جزء جرايمي است كه امنيت عمومي را به مخاطره انداخته و به احساس امنيت عمومي، آرامش ذهني و سلامت افراد آسيب مي‌رساند. اين پژوهش به منظور بررسي شيوه‌هاي پيشگيري وضعي از وقوع سرقت احشام در شهرستان بندرگز انجام شده است. روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ روش، توصيفي پيمايشي مي‌باشد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آماري هم اهالي 17 روستا و فرماندهان نيروي انتظامي در شهرستان بندرگز، دامداران، شوراها، كارشناسان جهاد كشاورزي و اتحاديه دامداران مي‌باشند، حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران محاسبه كه 183 نفر مي‌باشد. پس از جمع‌آوري اطلاعات داده‌هاي تحقيق با استفاده از نرم‌افزار  spss در دو سطح آمار توصيفي و آمار استنباطي به صورت جداول توزيع فراواني، ضريب همبستگي استفاده شده است. يافته‌ها: يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد، پيشگيري محيطي (متغير مستقل) و مؤلفه‌هاي آن بر سرقت احشام تأثير دارد. بيش از 50 درصد از اعضاي جامعه اعتقاد به تأثير زياد گويه‌ها (افزايش زحمت، افزايش خطر، كاهش منافع ناشي از جرم، كاهش تحريك و حذف بهانه‌ها) بر پيشگيري از سرقت احشام دارند. نتيجه‌گيري: نتايج تبييني نيز گوياي اين واقعيت است كه بين شيوه‌هاي پيشگيري وضعي و سرقت احشام رابطه معناداري وجود دارد. همچنين نتايج تبييني نشان مي‌دهد كه؛ شيوه‌هاي پيشگيري وضعي32 درصد از تغييرات مربوط به سرقت احشام را تبيين مي‌كند، كه نشان‌دهنده نتيجه مثبت و ارزشمند اقدامات كلانتري پيرامون پيشگيري از سرقت احشام با محوريت پيشگيري وضعي بوده است.