درك دلالت‌هاي اجتماعي ـ فرهنگي توصيه‌هاي غذايي دوره بارداري و پس‌از آن (مطالعه‌اي مردم‌نگارانه بين زنان و خانواده‌هاي سيستاني)

بارداري، زايمان و آنچه كه به موقعيت مادري ختم مي گردد، با مجموعه اي از عوامل، عناصر و پديده ها معني مي يابد؛ يكي از اين موارد، بايدها يا نبايدهاي غذايي است كه فرد موظف به رعايت آن ها مي گردد. توصيه هاي مزبور را بايد توصيه هاي يك فرهنگ دانست؛ فرهنگي كه در اين معني، خود را در تهيه و مصرف مجموعه اي از خوراكي ها باز مي نمايد. بر اين اساس، پژوهش حاضر به دنبال فهم دلالت هايي بوده است كه مي توان از تأمل بر تكاپو جهت اين تهيه و مصرف، برداشت نمود. اين پژوهش با حركت از نوعي ديدگاه نظري چند سطحي، بر اساس رويكردي كيفي و به شيوه مردم نگاري در پهنه اي جغرافيايي از زاهدان تا نواحي شمالي استان سيستان و بلوچستان انجام شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه اين دلالت ها صرفاً بر كاركرد زيستي طبي توصيه هاي غذايي مزبور كه بيشتر معطوف به پس از زايمان است، تأكيد ندارد. تهيه و مصرف برخي از خوراكي ها مانند كاچي سيستاني كه تركيب منحصر به فردي در مقايسه با ساير نسخه هاي مشابه است، در حال حاضر دلالت هايي را باز مي نمايد كه بايد با نوعي نگاه نمادين و معني شناختي، تفسير گردند. اين خوراكي ها علاوه بر آنكه نشان گذاري يك رخداد را تسهيل مي كنند، زمينه اي جهت خلق يك هويت مادرانه و نيز فراتر از آن، زمينه اي جهت برجسته سازي مرزها و تمايزات ديگر نيز مي باشند.