قانون گريزي و پيوندهاي اجتماعي: (مطالعه موردي: شهر اهواز)

از جمله پديده ها و عوامل تنظيم كننده نظم اجتماعي، قانون است كه محور استحكام و انسجام هر جامعه اي مي باشد. هدف تحقيق حاضر تبيين قانون گريزي بر پايه نظريه پيوند اجتماعي تراويس هيرشي است. از نظر هيرشي پيوند اجتماعي و شبكه اتصالات اجتماعي عامل مهمي در همنوايي و احساس تكليف افراد در قبال قواعد رسمي و غيررسمي جامعه مي شوند. جامعه آماري از بين شهروندان ساكن بالاي 18سال شهرستان اهواز انتخاب شدند. يافته ها نشان داد كه بيشترين و كمترين حوزه قانون گريزي به ترتيب مربوط به قانون گريزي راهنماييرانندگي(ميانگين3.05) و فرهنگي–آموزشي(ميانگين2.47) است. مشخص شد كه بين متغيرهاي جنسيت، وضعيت تاهل، وضع درآمد و وضعيت شغلي رابطه معناداري وجود دارد. ضرايب همبستگي حاكي از رابطه معنادار ميان متغير پيوند اجتماعي با ابعاد قانون گريزي و شاخص تركيبي كل قانون گريزي است. در قسمت تحليل مسير، بعد اعتقاد به اعتبار اخلاقي -هنجاري بالاترين سهم را در تبيين قانون گريزي به خود اختصاص داد. نتيجه كلي اينكه هرچقدر فرد حائز پيوندها وشبكه اتصال اجتماعي قوي با جامعه باشد، به همان نسبت قانون مند خواهد شد.