بررسي رابطه گرايش ديگرخواهانه و اعتماد اجتماعي در روابط بين شخصي، مورد مطالعه ساكنان 18 سال به بالاي شهر ياسوج

اعتماد از عناصر بنيادين روابط اجتماعي و از پيش شرط‏هاي اساسي براي توسعه اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي هر جامعه‏اي محسوب مي‏شود. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي و شناخت رابطه گرايش ديگرخواهانه و اعتماد اجتماعي در روابط بين شخصي در بين ساكنان 18 سال به بالاي شهر ياسوج است. در اين پژوهش از نظريه‏هاي اعتماد اجتماعي كلمن، بازي‏ها و شبكه اجتماعي براي چارچوب نظري استفاده شده است. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع پيمايشي و ابزار تحقيق، پرسشنامه است. جامعه آماري پژوهش برابر با سرشماري سال 1390 كل كشور، 88278 نفر است كه با استفاده از جدول لين (1976)، حجم نمونه 384 نفر محاسبه شد. براي ارزيابي روايي از اعتبار صوري و براي ارزيابي ميزان انسجام دروني (پايايي) گويه‏هاي متغيّر وابسته و متغيّر مستقل، از آزمون آلفاي كرونباخ استفاده شده است. به صورت كلي نتايج پژوهش نشان داد كه بين متغيّر گرايش‏هاي ديگرخواهانه و اعتماد اجتماعي در روابط بين شخصي، با توجّه به مقدار سطح معناداري ‌(‌000/0 =Sig)، رابطه معناداري وجود داشته است، همچنين نتايج پژوهش نشان داد، بين اعتماد اجتماعي در روابط بين شخصي با توجه به وضعيت تأهل پاسخگويان، تفاوت معناداري وجود ندارد و به صورت كلي ميانگين اعتماد اجتماعي پاسخگويان برابر با 2/25 (از ميانگين واقعي= 27) است.