بررسي تأثير سلامت اجتماعي بر رضايت شغلي (مورد مطالعه: كاركنان كارخانه گلسان بافت شهر تبريز)

رضايت شغلي، به عنوان يكي از عوامل اصلي زمينه‏ساز موفقيت سازمان‏ها، از ديرباز در كانون مطالعات سازماني قرار داشته است. هر چند مطالعات موجود عوامل عديده مؤثر بر رضايت شغلي را شناسايي كرده‏اند، ولي تحقيقات نادري در زمينه تأثير سلامت اجتماعي بر رضايت شغلي در ايران صورت گرفته است. در همين راستا، پژوهش حاضر به روش پيمايشي در ميان همه كاركنان شركت گلسان بافت تبريز (523 نفر) انجام شده است. داده‏هاي مورد نياز از طريق پرسشنامه استاندارد جمع‏آوري و به كمك نرم‏افزار SPSS تجزيه و تحليل شده است. بر اساس نتايج، سطح رضايت شغلي و سلامت اجتماعي در ميان كاركنان در حد متوسطي است. سلامت اجتماعي و هر يك از ابعاد پنجگانه آن در تحليل‏هاي دو متغيره رابطه مثبت و معناداري با رضايت شغلي كاركنان داشته و سن و سابقه شغلي به شكل معكوس و معناداري با رضايت شغلي در ارتباط هستند. بر اساس تحليل‏هاي رگرسيوني چندمتغيره، ابعاد پيوستگي، شكوفايي و پذيرش اجتماعي تأثير مثبت و معناداري بر رضايت شغلي داشته‏، سن و تحصيلات به شكل منفي و جنس (به نفع زنان) تأثير معنادار خود در مدل نهايي رگرسيوني را حفظ كرده‏اند. شش متغير مذكور، حدود 55 درصد از واريانس رضايت شغلي را تبيين كرده‏اند.