كاربست تجربي نظريۀ فعاليت‌هاي روزمره در بررسي رفتارهاي انحرافي دانشجويان

پژوهش حاضر مي‌كوشد با تكيه بر نظريۀ فعاليت هاي روزمره، چرايي وقوع رفتارهاي انحرافي را در ميان دانشجويان دانشگاه مازندران بررسي و اين‌گونه، اين نظريه را آزمون تجربي كند. برخلاف بيشتر پژوهش هايي كه نظريۀ فعاليت هاي روزمره را دربارۀ قربانيان جرائم و چگونگي قرباني‌شدن به كار مي برده اند، در پژوهش حاضر، اين نظريه براي تبيين رفتارهاي انحرافي دانشجويان به كار گرفته شده است. روش تحقيق، پيمايشي و ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه بوده است. درمجموع، 393 نفر از دانشجويان دانشگاه مازندران كه در سال تحصيلي 94-1393 مشغول به تحصيل بوده اند، به شيوۀ نمونه گيري طبقه اي انتخاب شده و به پرسشنامه پاسخ داده اند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهند بين پسران و دختران از لحاظ ميزان وقوع رفتارهاي انحرافي، تفاوت معناداري وجود دارد، به‌گونه‌اي كه وقوع رفتارهاي انحرافي در بين دانشجويان پسر بيشتر از دانشجويان دختر است. يافته ها همچنين نشان مي دهند متغيرهاي نظريۀ فعاليت‌هاي روزمره به‌خوبي رفتارهاي انحرافي را در ميان دانشجويان تبيين مي كنند. نتايج حاصل از تحليل هاي رگرسيوني نشان دادند متغيرهاي اين پژوهش، 44 درصد از تغييرات رفتارهاي انحرافي را در ميان دانشجويان تبيين مي‌كنند. از تمامي متغيرهاي واردشده در مدل رگرسيوني، سه متغير شدت پيوستگي به دوستان بزهكار، فعاليت هاي ساخت نيافته و حضور چهرۀ مقتدر، تأثير معناداري در وقوع رفتارهاي انحرافي دانشجويان داشتند. در حالت كلي، نتايج به‌دست‌آمده، گزاره‌هاي نظريۀ فعاليت هاي روزمره را تأييد مي‌كنند و نشان مي‌دهند موقعيت ها، نقش بسزايي در وقوع رفتارهاي انحرافي دارند و همان‌گونه كه نظريۀ فعاليت هاي روزمره مطرح مي كند، فعاليت هاي ساخت نيافته با همالان در غياب چهره هاي مقتدر به وقوع رفتارهاي انحرافي منجر مي‌شوند.