بازنمايي كالايي‏‌شدن احساسات در روابط اجتماعي (مورد مطالعه: فيلم سينمايي آرايش غليظ)

در دهه‏هاي اخير، تغييرات اجتماعي و رشد بخش خدمات، فضايي ايجاد كرده كه طي آن احساسات افراد در روابط اجتماعي به ابژه تبديل شده است. اين روند در حوزه جامعه‌شناسي احساسات، «كالايي‌شدن احساسات» نام دارد و هدف مقاله حاضر، تفسير بازنمايي كالايي‌شدن احساسات در يك فيلم سينمايي است. براي رسيدن به هدف فوق، فيلم سينمايي آرايش غليظ به شيوه «نمونه‌گيري هدفمند» براي مطالعه انتخاب شد. روش تحليل اين مقاله، تحليل روايت و متعلق به پارادايم تفسيري است. نتايج نشان مي‏دهد گفتمان فيلم آرايش غليظ، اقتصاد مبتني بر مشاغل خدماتي را بازنمايي مي‌كند كه طي آن از كنشگران انتظار مي‏رود بر احساسات خود به‌مثابه سرمايه، حساب باز كنند و آنها را براي رسيدن به منافع مادي، وارد مبادلات و روابط اقتصادي كنند. اين گفتمان، خط داستاني را به كار مي‏گيرد تا نشان دهد شخصيت‏هاي فيلم كه همگي در بخش خدمات مشغول به كار هستند، بر احساسات خود «كار احساسي» انجام مي‏دهند تا آن احساسات را متناسب با سازوكار شغلي خود بروز دهند و به هدف خود برسند. دراين‌راستا، «قواعد احساسات» اين مشاغل، به‌دليل فردي‌شدن بيش‌ازاندازه جريان كار و نه به‌دليل نهادمند و قاعده‌مندشدن رويه كار، فروش احساسات را از افراد طلب مي‏كنند. اين فروش، درواقع نوعي قمار بر سر احساسات است كه در آن رسيدن به پول، نهايت كنشگري خواهد بود. ازمنظر گفتمان فيلم، شخصيت‏هاي فيلم در روند كالايي‌شدن احساسات، هيچ‌يك به هدف خود نمي‏رسند و همگي شكست مي‏خورند.