مطالعه و تحليل عوامل اجتماعي مؤثر در بهبود رفتارهاي معطوف به حفظ محيط زيست مناطق روستايي، مطالعۀ موردي: شهرستان اردبيل

هدف اين مقاله مطالعه و تحليل عوامل اجتماعي مؤثر در بهبود رفتارهاي معطوف به حفظ محيط زيست مناطق روستايي شهرستان اردبيل است. اين پژوهش ازلحاظ هدف، توسعه‌اي و ازلحاظ ماهيت توصيفي و پيمايشي و از نوع تحليلي است. روش گرد‌آوري داده‌ها براي پاسخ‌گويي به سؤالات پژوهش، به دو صورت اسنادي (داده‌هاي ثانويه) و پيمايشي (داده‌هاي اوليه) و ابزار استفاده‌شده در روش پيمايشي پرسش‌نامه و مصاحبه بوده است. پانل متخصصان (مطالعات طولي)، روايي صوري پرسش‌نامه را تأييد كرد. مطالعۀ راهنما در منطقۀ مشابه جامعۀ آماري با تعداد30 پرسش‌نامه صورت گرفت و با داده‌هاي كسب‌شده و استفاده از فرمول ويژۀ آلفاي كرونباخ در نرم‌افزار SPSS، پايايي بخش‌هاي مختلف پرسش‌نامۀ پژوهش 0.82 تا 0.89 به دست آمد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از الگوي تحليل عاملي استفاده شد. نتايج فن تحليل عاملي نشان دادند مهم‌ترين عوامل اجتماعي مؤثر در بهبود رفتارهاي معطوف به حفظ محيط زيست در منطقۀ مطالعه‌شده شامل چهار مؤلفه (تقويت سرمايۀ اجتماعي و تعلق سرزميني، ارتقاي ظرفيت‌هاي شناختي و ترويج مسئوليت‌پذيري اجتماعي، تقويت اخلاق‌مداري اجتماعي و ترويج سبك زندگي حافظ محيط زيست و تقويت شاخص‌هاي رفاه اجتماعي و بهبود رضايت‌مندي) است كه مقدار واريانس و واريانس تجمعي تبيين‌شدۀ اين چهار عامل 65.14 است. درنهايت با توجه به تحليل نتايج پيشنهادهاي كاربردي ارائه شده است.