نشانه شناسي تقابل هاي دوگانه در حكايت «دختر كعب» الهي نامه عطار (با محوريت ترجيحي رمزگان هاي «رازداري» و «افشاگري»)

نشانه شناسي تقابل هاي دوگانه، بررسي شبكه عناصر نشانه اي حاضر يا غايب در متن است كه به طور پيدا و پنهان در تقابل با يكديگر قرار مي گيرند و از طريق تقابل با يكديگر قابل تفسير يا قابل فهم مي شوند. اگرچه اين بررسي، امري نسبي است و با قلمرو فرهنگ هر خوانشگر متن ارتباط دارد، كشف روابط نهفته در دل تقابل ها حاكي از نظام پيچيده تري است. كتمان اسرار عشق در عرفان، اصل بنياديني است كه در تقابل با پرده دري هاي عشق، ما را به تحليل نشانه شناختي تازه رهنمون مي شود. تحليل نشانه شناسي حكايت دختر كعب از الهي نامه عطار و درك نشانه شناختي معاني اين حكايت، در گرو لحاظ كردن لايه هاي مختلف روايي و زباني آن است. محور ترجيحي در بررسي اين حكايت دو رمزگان «رازداري» و «افشاگري» است. در اين پژوهش بر اساس ديدگاه انسان شناسي عرفاني عطّار، تنش مدام بين اين دو رمزگان بر بنياد يك ماجراي عاشقانه در متن منظوم عارفانه، سه گونه تقابل شخصيتي، زيبايي شناختي و معنايي را به تثبيت مي رساند و طرح اسباب استكمال روحي و دروني و تحول شخصيت در عرفان به انجام مي رسد. اين مقاله با روشي توصيفي تحليلي و رويكرد ساخت‌گرا به بررسي نشانه شناسي «تقابل هاي دوگانه» و واكاوي اين تحول بر شالوده سِرگرايي عرفان مي پردازد.