شيوه طنزپردازي فرهاد حسن زاده بر مبناي نظريه ايوان فوناژي

طنز، يكي از مهم ترين انواع ادبي است و از راه هاي متنوّعي حاصل مي شود. يكي از نظريه پردازان مشهور طنز، ايوان فوناژي، زبان شناس و روان شناس برجسته مجارستاني است كه مفاهيم مختلف طنز و كاركردهاي آن را تبيين و بررسي كرده است. ازآنجاكه نظريه فوناژي در مورد طنز، داراي مصاديق متنوّع و جامع است و نگاهي هم به بررسي طنز بر مبناي آراي روان شناسي و زبان شناسي دارد، معياري مناسب براي بررسي طنز در آثار مختلف ادبي است. فوناژي در نگاهي جزئي تر و دقيق تر، ميان طنزپردازي در ژانرهاي مختلف ادبي و حتّي حوزه هاي متفاوت ادبيات مانند ادبيات غنايي يا ادبيات كودك، تمايزاتي قائل است. فوناژي در يك تقسيم بندي كلّي، طنزپردازي در ادبيات داستاني كودكان را به دو نوع اصلي «انحراف از معيار» و «بازي هاي زباني» تقسيم مي كند و براي هريك از آن‌ها، مؤلّفه ها و مصاديقي قائل است. در اين جستار، داستان هاي فرهاد حسن زاده در حوزه ادبيات كودك و نوجوان با توجّه به آراء فوناژي و تقسيم بندي او در باب روش هاي طنزپردازي در ادبيات داستاني كودك نقد و بررسي شده است. در اين بررسي به اين نتيجه رسيده‌ايم كه حسن‌زاده، از مصاديق مختلف انحراف از معيار به‌ويژه اتّصال كوتاه و تخريب حدس به‌عنوان وجه غالب طنزپردازي استفاده كرده است.