ساخت غيرشخصي در گيلكي شهرستان لنگرود

در پژوهش حاضر به بررسي ساخت هاي غير شخصي در گويش گيلكي شهرستان لنگرود در چارچوب نظريۀ كمينه گرا مي پردازيم. هدف از اين پژوهش، تعيين ماهيت عنصر غير فعلي و نحوۀ اطلاق حالت به گروه اسمي ابتداي اين جملات و تبيين جايگاه زير ساختي و روساختي اين سازه است. بررسي داده هاي گيلكي نشان مي دهد كه ساخت هاي غير شخصي قالبي داراي گزارۀ مركب اند و فعل آن ها از نوع نامفعولي است. عنصر غير فعلي به عنوان هستۀ گزاره، نقش معنايي تجربه گر به گروه اسمي ابتداي جمله اعطا مي كند. اين گروه اسمي در حقيقت متمم حرف اضافۀ پسايند «را» است و با آن تشكيل يك گروه حرف اضافه اي مي دهد و در زير ساخت نحوي در جايگاه شاخص گروه اسنادي (محمول غير فعلي) ادغام مي شود. به اعتبار آزمون هاي فاعلي، اين گروه حرف اضافه اي در روساخت نحوي به جايگاه شاخص گروه زمان حركت نمي كند و به همين خاطر گيلكي فاقد فاعل كوئركي است. از اين رو گروه حرف اضافه اي را مبتداي رو ساختي درنظر مي گيريم.