جستاري در ملاك حرمت فروش سلاح به مخالفان مذهبي

بخش قابل توجهي از گزاره هاي موجود در ابواب مختلف فقه شيعي مبيّن وظيفه عملي مكلفان نسبت به مخالفان مذهبي است. فروش سلاح به اهل سنت به عنوان گروه عمده مخالفان مذهبي شيعه اماميه يكي از اين گزاره هاي فقهي است كه در ضمن بحث مكاسب محرمه و حرمت فروش سلاح به دشمنان دين بيان شده است. مشهور فقهاي اماميه ضمن سرايت دادن مفهوم لغوي اعداء دين به اهل سنت، فروش سلاح به آن ها را در صورت تحقق يك سلسله شرايط خاص نامشروع و در مواردي مشروع دانسته اند. در اين جستار تلاش شده است در پي طرح موارد مشروعيت و عدم مشروعيت فروش سلاح به اهل سنت در آراي فقهي، ملاك و مناط حرمت مسئله مورد اشاره واكاوي شود. نتيجه بررسي ها نشان مي دهد مخالف بودن عقايد اهل سنت با شيعه در حرمت فروش سلاح به آنان تأثيري ندارد و مناط حرمت، هنگام دشمني ورزي، درگيري و اقدام مخالفان به جنگ با شيعيان است.