ارزيابي روند توسعه شهري با روش جا پاي جغرافيا (مطالعه موردي:منطقه 13كلانشهرتهران)

اين پژوهش به بررسي دو موضوع مهم ردپاي جغرافيايي و توسعه پايدار شهري در لايه هاي مديريت و برنامه ريزي شهري مي پردازد. جمع‌آوري و گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه اي ، ميداني و پرسشنامه استفاده شده است. اين تحقيق با روش توصيفي ، تبييني و از طريق مدل جاي پاي جغرافيا(ردپاي اكولوژيكي) براي تعيين توسعه پايدار جامعه شهري در منطقه13انجام گرفته است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه جاي پاي اكولوژيكي منطقه معادل 1.913هكتار به ازاي هر نفر در سال مي باشد،اين بدان معناست كه اين منطقه 1.376برابر بيش از سهم خود ظرفيت اكولوژيكي قابل تحمل را به خود اختصاص داده و نتايج اين تحقيق مؤيد اين مطلب است كه منطقه 13 براي برآوردن نيازهاي خويش براي توسعه پايدار به مناطق ديگر تهران نيازمند بوده و از سوي ديگر الگوهاي توسعه منطقه بنا بر محاسبات صورت گرفته از طريق ضرايب جيني و آنتروپي نسبي شانون تا حدودي پراكنده بوده و نابرابري و عدم تعادل در توزيع جمعيت نيز در نواحي چند گانه آن مشهود است.