پايش و پيش بيني خشكسالي طي دوره رشد پوشش مرتع، نمونه موردي: حوضه آبخيز قوري چاي (شهرستان پارس آباد مغان)

جهت پايش خشكسالي از مقادير روزانه ميانگين دماي هوا و مجموع بارش ايستگاه پارس آباد طي دوره آماري 1961-2016 به منظور اجراي شاخص SPI در سه بازه 1، 3 و 6 ماهه و همچنين تصاوير ماهواره لندست TM به منظور اجراي شاخص خشكسالي NDVI استفاده گرديد. براي بخش پيش بيني نيز از مدل CanESM2 تحت سناريوي انتشار RCP4.5 از سري پنجم سناريوهاي انتشار بهره گرفته شد كه براي اين منظور از متغيرهاي پيش بيني كننده NCEPNCAR 1961-2005 استفاده گرديد. با توجه به اجراي شاخص هاي خشكسالي (SPI و NDVI) و پيش بيني مقادير دما و بارش ايستگاه پارس آباد( مدل CanESM2 تحت سناريوي RCP4.5)، مشخص گرديد كه وضعيت رشد مرتع در شرايط كنوني طي مراحل گلدهي و بذردهي برخي از گونه هاي مهم مرتعي حوضه آبخيز قوري چاي نامطلوب مي باشد اين مهم از طريق نمودار آمبروترميك ايستگاه پارس آباد مغان و همچنين شاخص خشكسالي SPI 1 ماهه طي دوره آماري 1375-1395 بدست آمد اما براساس پيش بيني مقادير دما و بارش كه با استفاده مدل CanESM2 از سري مدل هاي گزارش پنچم اخذ گرديد، اين شرايط طي سال هاي آينده (1385-1477) خشك تر بوده و دوره رشد پوشش مرتعي از 6 ماه به 3 ماه كاهش مي يابدكه اين امر با توجه به اهمييت بالاي مراتع به عنوان ذخاير طبيعي، نياز به اجراي طرح هاي مديريتي و آبخيزداري در منطقه مورد مطالعه را دارد.