عوامل مؤثّر بر اجراي موفّق طرح تجميع دهياري‌ها (مطالعه موردي: شهرستان روانسر)

ايجاد دهياري‌ها مهم‌ترين اقدام مديريت روستايي در دهه‌هاي اخير بوده است. با وجود جديد بودن قانون دهياري‌ها، در سال‌هاي اخير، زمزمه طرح تجميع دهياري‌ها مطرح شده است. اين پژوهش، به بررسي طرح تجميع دهياري‌ها و مؤلّفه‌هاي مؤثّر بر آن پرداخته است. هدف تحقيق، بررسيمؤلّفه‌هايي است كه بر اجراي طرح مزبور تأثير مي‌گذراند. روش پژوهش، كمّي، پيمايشي بوده كه از ابزار پرسشنامه جهت جمع‌آوري اطّلاعات استفاده شده است. حجم نمونه بالغ بر 70 نفر از دهياران شهرستان روانسر بوده است كه به روش سرشماري انتخاب شده‌اند. پايايي تحقيق از طريق ضريب آلفاي كرونباخ و روايي تحقيق از پنل متحصّصان مورد تأييد قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش بيان مي‌كنند كه طرح تجميع با مخالفت دهياران روبه‌رو است. نگراني نسبت به وجود اختلاف بين دهياران منتخب و شوراهاي روستايي و همچنين اختلافات فرهنگي و چالش‌هاي مديريتي از نگراني‌هاي اين طرح است. در مجموع سه عامل اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، مديريتي در موفّقيّت طرح تجميع دهياري‌ها نقش دارند كه وزن عامل اجتماعي و فرهنگي نسبت به ساير متغيّرها در موفّقيّت طرح تجميع دهياري‌ها بيشتر است و از جمله عوامل مؤثّر در طرح تجميع دهياري‌ها هستند كه بايد مورد توجّه قرار گيرند.