سنجش عوامل بالقوّه مخاطره‌زاي زمين‌ لرزه احتمالي شهر تهران

يكي از موضوع‌هايي كه بيشتر شهرهاي جهان با آن دست به گريبانند، زلزله است كه بي‎توجّهي به آن خسارات جبران‌ناپذيري به دنبال خواهد داشت. شهر تهران به لحاظ عوامل طبيعي از قبيل محدود شدن بين رشته‌كوه‌هاي البرز، وجود گسل‌هاي فراوان و همچنين عوامل انساني از جمله وجود بافت‌هاي فرسوده و ناكارآمد در دل اين شهر، ساخت و سازهاي بي‌رويه و فراوان بدون رعايت حريم گسل،مستعد خطر لرزه‌اي بسياري است. بررسي پتانسيل‌هاي محيطي، فيزيكي كالبدي و اقتصادي اجتماعي مخاطره‎زاي زلزله در شهر تهران هدف اصلي اين پژوهش است. براي اين منظور، نخست اطّلاعات حاصل از شاخص‌هاي عوامل محيطي، كالبدي فيزيكي و عوامل اقتصادي اجتماعي در رابطه با كيفيّت بناها، آسيب‌پذيري و لرزه‌خيزي از محدوده مورد مطالعه با استفاده توزيع پرسشنامه بين 88 كارشناس متخصّص در رشته‌هاي مرتبط با موضوع تحقيق به دست آمد. سپس اطّلاعات حاصل از پرسشنامه‎ها در رايانه وارد و كدگذاري شد و با استفاده نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل‎ قرار گرفت.با توجّه به كيفي‌بودن متغيّرها و داشتن مقياس رتبه‌اي و كم‌بودن حجم نمونه از آزمون t براي آزمون نتايج استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد كه به ترتيب عوامل محيطي، كالبدي و اقتصادي اجتماعي در سطح خيلي‌زياد، زياد تا متوسّط داري درجه اهمّيّت بوده و سبب ايجاد مخاطره در سطح متوسّط تا خيلي‌زياد مي‌شود كه عوامل محيطي بيشترين و اقتصادي اجتماعي كمترين مخاطره را ايجاد مي‎كنند.